Esas No: 2015/4077
Karar No: 2015/7595
Karar Tarihi: 03.12.2015
Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/4077 Esas 2015/7595 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 15 - 2012/64855
MAHKEMESİ : Turgutlu 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/12/2011
NUMARASI : 2011/72 (E) ve 2011/846 (K)
SUÇ : Dolandırıcılık
SUÇ TARİHİ : 10/12/2010
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık Y.. A..’nun M.. İli, T.. İlçesinde faaliyet gösteren Y.. E.. Telekom isimli fatura tahsilat merkezinin sahibi olduğu, diğer sanık R.. Ç..’in ise bu işyerinin yöneticisi olduğu, söz konusu işyerinin bütün iş ve işlemlerinin sanık R.. tarafından takip edildiği, adı geçen sanığın yöneticiliğini yaptığı söz konusu fatura tahsilat merkezinin T.. T.. adına fatura tahsil yetkisinin bulunmadığı, buna karşın şikayetçi K.. Y..’nun 09/11/2010 tarihinde Y.. E.. T..’a müracaat ederek kendi adına kayıtlı bulunan sabit telefon hattı ve internet aboneliği için ödemede bulunduğu, ancak adı geçen şikayetçiden tahsil edilen 96.60 TL fatura bedelinin süresinde T.. T..’a yatırılmadığı, bu nedenle şikayetçinin telefon ve internetinin konuşma ve erişime kapatıldığı, şikayetçi K.. Y..’nun bu hizmetlerden tekrardan yararlanabilmek için daha önceden ödemiş olduğu fatura bedelini bir kez daha ve cezalı olarak T.. T..’a yatırmak zorunda kaldığı, böylelikle sahibi ve yöneticisi oldukları şirket adına yetkisi olmadıkları bir parayı tahsil edip, bu parayı süresinde ilgili şirketin hesabına aktarmayarak şikayetçinin ekonomik yönden zarara uğramasına sebebiyet veren sanıkların üzerlerine atılı “dolandırıcılık” suçunu işlediklerinin iddia edildiği somut olayda;
1-Sanık Y.. A.. hakkında üzerine atılı suçtan dolayı verilen beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Adı geçen sanığın savunmalarına, diğer sanığın anlatımlarına, şikâyetçi beyanına ve tüm dosya kapsamına göre; sanık R.. Ç..’in daha önce T.. Müdürlüğünde çalışmış olması nedeniyle suça konu fatura tahsilat merkezini resmiyette kendi adına kayıt ettiremediği, bu nedenle söz konusu işyerinin adı geçen sanığın uzaktan akrabası olan sanık Y.. A.. adına kayıt ettirildiği, bununla birlikte işyerinin tüm iş ve işlemlerinin sanık R.. tarafından yürütüldüğü, sanık Y.. A..’nun suça konu bu işyerinde yönetici ya da çalışan olarak herhangi bir görevinin bulunmadığı anlaşılmış olup; adı geçen sanığın üzerine atılı suçu işlemediğinden bahisle beraatine yönelik kabulde herhangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, o yer Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık R.. Ç.. hakkında üzerine atılı suçtan dolayı verilen beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Sanık R.. Ç..’in soruşturma aşamasında alınan beyanında; yöneticiliğini yaptığı Y.. E.. tahsilat merkezinin T.. T.. adına fatura tahsil etme yetkisinin bulunmadığını, zira suç tarihinden yaklaşık 1 yıl önce T.. T.. ile aralarındaki tahsilat yapılmasına izin veren sözleşmenin sona erdiğini ve yenilenmediğini, buna karşın adı geçen şirket adına da fatura tahsil etmeyi sürdürdüklerini, bu şekilde tahsil ettikleri fatura bedellerini ya bizzat elden ya da Ankara İlinde faaliyet gösteren E.. Fatura Ödeme Merkezi adlı firma aracılığı ile T.. T.. hesabına aktardıklarını, şikâyetçiden tahsil ettikleri fatura bedelini de T.. T..’a havale edilmek üzere E.. isimli firmaya gönderdiklerini, ancak adı geçen firmanın ödemeleri geciktirmesi nedeniyle şikâyetçinin yatırdığı fatura bedelinin T.. T.. hesaplarına geçmediğini ileri sürdüğü, buna karşın adı geçen sanığın kovuşturma aşamasında alınan savunmasında bu şekilde tahsil ettikleri fatura bedellerinin işyerinde çalışan personel tarafından bankaya yatırıldığını, ancak işyeri çalışanlarının ihmal göstermesi nedeniyle şikâyetçiye ait paranın T.. T.. adına bankaya yatırılamadığını beyan ettiği, görüldüğü üzere sanığın şikâyetçiden tahsil edilen fatura bedelinin hangi gerekçe ile T.. T.. A.Ş. hesabına aktırılmadığına ilişkin soruşturma ve kovuşturma beyanları arasında farklıklar bulunduğu ve mahkemece sanığın her iki beyanı arasında ortaya çıkan bu çelişkinin giderilmediği, diğer yandan mahkemece sanığın savunmalarında ileri sürdüğü fatura tahsiline ilişkin hususların T.. T.. ve E.. Fatura Ödeme Merkezinden sorulmadığı, yine usulüne uygun tebligata rağmen 28/06/2011 tarihli 1.oturuma gelmeyen şikâyetçi hakkında zorla getirme kararı çıkartılmasına rağmen bu ara kararın gereği yerine getirilmeden ve bu ara
karardan vazgeçilmesine yönelik başkaca bir karar verilmeden salt sanıkların beyanına istinaden hüküm kurulduğu anlaşılmakla; maddi gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; öncelikle sanığın bir kez daha dinlenerek soruşturma ve kovuşturma beyanları arasındaki çelişkinin giderilmesi, bilahare T.. T.. A.Ş’ye ve sanık R.. tarafından M.. Caddesi, No:..., D../A.. adresinde faaliyet gösterdiği bildirilen E.. Fatura Ödeme Merkezine müzekkere yazılarak fatura tahsil yetkisi olmayan firmaların bu yetkiye sahip firmaları aracı kullanmak suretiyle fatura tahsilatı yapmalarının mümkün olup olmadığının, somut olay bakımından da sanığın yöneticiliğini yaptığı Y.. E.. fatura tahsilat merkezi tarafından bu şekilde tahsil edilip, işyeri çalışanları ya da E.. Fatura Ödeme Merkezi aracılığı ile T.. T.. A.Ş’nin hesaplarına aktarılan herhangi bir fatura bedelinin bulunup bulunmadığının sorulması, son olarak şikayetçinin bir kez daha dinlenerek, suça konu fatura bedelini sanık R..’e mi yoksa bir başka işyeri çalışanına mı ödediğinin, bu parayı ödediği sırada kendisine Y.. E.. fatura tahsilat merkezinin T.. T.. adına para tahsil yetkisinin olmadığı, bu şekilde yaptığı ödemenin firma çalışanları ya da E.. Fatura Ödeme Merkezi aracılığı ile T.. T.. hesaplarına aktarılacağı hususunda herhangi bir uyarıda bulunulup bulunulmadığının sorulması ve toplanan tüm delillerin sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinin gerektiği gözetilmeden eksik incelemeyle yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03/12/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.