Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/5901 Esas 2022/15193 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, imar uygulaması sırasında bedele dönüştürülen arsa niteliğindeki taşınmazına takdir edilen karşılığın arttırılması talebi ile dava açtı. Mahkeme, tapuda tescil edilen tarih değerlendirme tarihi olarak esas alınarak değer biçildiğini ve Türkiye İstatistik Kurumu tarafından açıklanan Yurt İçi Üretici Fiyat Endeksi tablosuna göre güncellendiğini belirleyerek davayı reddetti. Bu karar, davacı tarafından temyiz edildi. Ancak Yargıtay, değerlendirmenin doğru yapıldığı konusunda bir isabetsizlik görülmediği için davacıların temyiz itirazını reddetti. Davalı idare tarafından yapılan temyiz itirazında ise mahkeme kararındaki hükümlerde yanılgı olduğu belirtildi ve bu hataların giderilmesi için gerekli düzeltmelerin yapılması gerektiği vurgulandı. Kanun maddeleri ise 6745 sayılı Kanun’un 35. maddesi ve 2942 sayılı Kanun'a eklenen geçici 12. madde olarak belirtildi.

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılama sonunda; Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtayca incelenmesi, taraf vekillerince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü;

- K A R A R -

Dava, imar uygulaması sırasında bedele dönüştürülen davacı payına takdir edilen karşılığın arttırılması istemine ilişkindir.
Mahkemece uyulan bozma kararı uyarınca inceleme ve işlem yapılarak hüküm kurulmuş, karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Arsa niteliğindeki ...İli,... İlçesi,... Mahallesi 1175 ada 106 parsel sayılı taşınmaza, 6745 sayılı Kanun’un 35. maddesi ile 2942 sayılı Kanun'a eklenen geçici 12. maddesi uyarınca uygulamanın tapuda tescil edildiği tarih değerlendirme tarihi olarak esas alınıp, emsal karşılaştırması sonucu tespit edilen bedelin Türkiye İstatistik Kurumu tarafından açıklanan Yurt İçi Üretici Fiyat Endeksi tablosuna göre dava tarihine güncellenmesi suretiyle değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenle davacılar vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir.
Davalı idare vekilinin temyizine gelince ;
1- Maktu harca hükmedilerek davacı tarafça yatırılan peşin harç ile ıslah harcının iadesine karar verildiği halde, yargılama giderleri arasında peşin harç ile ıslah harcının da gösterilmesi,
2- Karar tarihi itibariyle maktu vekalet ücreti 4.080,00 TL olduğu halde hükümde 6.120,00 TL olarak yazılması,
Doğru değil ise de; bu yanılgıların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
Gerekçeli kararın hüküm fıkrasının;
a-3 numaralı bendinin hükümden tümüyle çıkartılmasına, yerine (Davacılar tarafından yapılan 3.282,70 TL yargılama giderinin davalı idareden tahsil edilerek davacılara verilmesine,) cümlesinin yazılmasına,
b-4 numaralı bendindeki (6.120,00) sayısının çıkartılmasına, yerine (4.080,00) sayısının yazılmasına,
Hükmün böylece DÜZELTİLEREK ONANMASINA, taraflardan peşin alınan temyiz harçlarının istenildiğinde iadesine, 02.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.