Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/20341 Esas 2015/7474 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/20341
Karar No: 2015/7474
Karar Tarihi: 02.12.2015

Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/20341 Esas 2015/7474 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Denizli 4. Asliye Ceza Mahkemesi, sanık ...’ı mala zarar verme suçundan 2.40,000 TL adlî para cezasına çarptırdı. Ancak Yüksek Adalet Bakanlığı, sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğini belirterek bu kararın kanun yararına bozulmasını talep etti. Yargıtay 2. Ceza Dairesi, sanığın mala zarar verme suçuna ilişkin mahkumiyetine yeterli delil bulunmaması nedeniyle kararı bozdu. Sonuç olarak, sanığın beraatine ve verilen cezanın kaldırılmasına karar verildi. Kararda geçen kanun maddeleri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi olarak belirtiliyor.
23. Ceza Dairesi         2015/20341 E.  ,  2015/7474 K.

    "İçtihat Metni"


    Mala zarar verme suçundan sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1. maddesi gereğince 2.40,000 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair, Denizli 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/06/2011 tarihli ve 2010/579 esas, 2011/336 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 12/08/2015 Gün ve 16462/52922 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18/09/2015 gün ve 2015/293131 sayılı yazısıyla dairemize gönderilmekle okundu.
    Kanun yararına bozma isteminde;
    Dosya kapsamına göre, sanığın atılı suçu işlediğine dair diğer sanık Mustafa Ayan"ın atfı cürüm niteliğindeki beyanı dışında mahkûmiyete yeterli ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeksizin, sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
    GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
    Sanığın üzerine atılı mala zarar verme, hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarıyla ilgili olarak Denizli 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 15.06.2011 tarihli kararıyla verilen mahkumiyet kararlarına ilişkin yapılan temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay 2. Ceza Dairesi"nin 20.06.2013 tarihli ve 2013/14544 Esas, 2013/16686 Karar sayılı kararıyla mala zarar verme suçunun temyizi mümkün olmadığından reddine; hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarıyla ilgili olarak ise delil yetersizliği nedeniyle sanık hakkındaki mahkumiyet kararının bozulmasına karar verildiği anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı mala zarar verme suçunu işlediğine dair mahkumiyetine yeterli delil bulunmaması nedeniyle,
    Kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden Denizli 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 15.06.2011 tarihli ve 2010/579 Esas, 2011/336 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun"unun 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanığın atılı suçtan BERAATİNE, sanık hakkında VERİLEN CEZANIN KALDIRILMASINA, dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


    Hemen Ara