Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/9799 Esas 2022/15442 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, 4650 sayılı Kanun'la değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkin davada verilen kararı onamıştır. Ancak davacı idare vekili, karar düzeltme istemiş ve mahkeme bu talebi reddetmiştir. Daire, ise karar düzeltme talebinin kanuni süre içinde yapıldığına dikkat çekmiş ve mahkemenin bu konuda karar verme yetkisi olmadığını belirtmiştir. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun ilgili maddesi de yerel mahkeme hakimine, sadece temyiz talebinin kanuni süresinde bulunması ve kararın temyizi kabil olmaması durumlarında yetki tanıdığı için karar düzeltme talebi, bu hükmün dışında kalmaktadır. Sonuç olarak, karar düzeltme isteği, HUMK'un 440. maddesinde yazılı nedenlerden hiçbirine uymadığı için reddedilmiş ve mahkeme, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine karar vermiştir.
Kanun maddeleri: 4650 sayılı Kanun, 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesi, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 432/5, 440 ve 442. maddeleri.

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanun'la değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasının kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtayca ONANMASI hakkında Daireden çıkan kararı kapsayan 31.03.2022 tarihli ve 2021/9804 Esas, 2022/5998 Karar sayılı ilama karşı, davacı idare vekilince verilen dilekçe ile karar düzeltilmesi istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup gereği konuşulup düşünüldü;

- K A R A R -

4650 sayılı Kanun'la değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkin davanın kabulüne dair mahkemece verilen karar, davacı idare vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmış; bu karara karşı davacı idare vekilince karar düzeltme isteminde bulunulmuştur.
Her ne kadar Mahkemece davacı idare vekilinin karar düzeltme dilekçesi süresinde olmadığından karar düzeltme dilekçesinin reddine karar verilmiş ise de; Yargıtay kararına karşı karar düzeltme talebinde bulunulduğuna göre, talebin süresinde olup olmadığını denetleme ve süresinde değilse bu hususta karar verme yetkisi karar düzeltme talebini inceleyecek Yargıtay’ın ilgili Dairesine aittir. Yerel Mahkemenin bu konuda karar verme yetkisi bulunmamaktadır. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 432'nci maddesinin (5.) fıkrasında yerel mahkeme hakimine tanınan yetki, "temyiz talebinin kanuni süresinde bulunması" ve "kararın temyizi kabil olmaması" haline münhasır olup, karar düzeltme talebi bu hükmün dışındadır. Bu nedenle Kocaeli 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2015/268 Esas, 2016/130 Karar sayılı ve 09.06.2022 tarihli ek kararının kaldırılmasına karar verildikten sonra yapılan incelemede;
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, Yargıtay kararında yazılı gerekçelere göre; karar düzeltme isteği HUMK'un 440. maddesinde yazılı nedenlerden hiçbirisine uymadığından REDDİNE, peşin alındığından harç alınmasına yer olmadığına, HUMK'un 442. maddesi göz önünde bulundurularak takdiren 660,00-TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Maliye Hazinesine gelir kaydedilmesine, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine, 07.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.