Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/7229 Esas 2022/15527 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi, bir taşınmazın kamulaştırmasız el atılması sonucu tahsili istemi ile ilgili davada, ilk derece mahkemesinin dava şartı yokluğundan usulden reddine karar vermesine itiraz eden davacı vekilinin istinaf başvurusunu, davanın esasa yönelik olması sebebiyle esastan reddetmiştir. Ancak karar temyiz edilerek, Yargıtay'dan dönüş yapılınca, dava konusu taşınmaz için kesinleşmiş bir mahkeme kararı olmadığı ortaya çıkmıştır ve kararın eksik inceleme ile verildiği belirtilerek, İstanbul Anadolu 21. Asliye Hukuk Mahkemesinin kararı bozulmuştur. Hüküm, HMK'nın 371. ve 373/1. maddeleri uyarınca bozulmuş ve kararın bir örneği İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesine gönderilmiştir.

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ: İstanbul Anadolu 21. Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılama sonunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtayca incelenmesi davacı vekilince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü;
- K A R A R -
Dava, kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince kesin hüküm nedeniyle davanın dava şartı yokluğundan usulden reddine ilişkin olarak verilen karara karşı, davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesince esastan reddine karar verilmiş olup, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan gerekçelerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesinin istinaf başvurusunun esastan ret kararı kaldırıldıktan sonra İstanbul Anadolu 21. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2021/36 Esas, 2021/747 Karar sayılı kararının incelenmesinde;
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere göre; dava konusu ... İli, ...İlçesi, ... Mahallesi 144 ada 4 parsel sayılı taşınmazın 1/1000 ölçekli uygulama imar planında park alanında kaldığı, davacının 27.12.2013 tarihinde İstanbul 4. İdare Mahkemesinin 2013/2644 Esas, 2016/573 Karar sayılı dosyasında dava açtığı, yapılan yargılama sonucunda davanın kabulüne karar verildiği, davalı idare vekilinin temyiz etmesi üzerine Danıştay 6. Dairesinin 2016/8551 Esas, 2017/395 Karar sayılı ilâmı ile kararın bozulmasına karar verildiği, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda İstanbul 4. İdare Mahkemesinin 16.01.2018 tarihli ve 2018/50 Esas, 2018/55 Karar sayılı kararı ile davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına ilişkin hüküm kurulduğu, kararın 06.04.2018 tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır.
Bu itibarla, davacı tarafından dava konusu taşınmaz için açılmış ve kesinleşmiş bir mahkeme kararı bulunmadığından, işin esasına girilerek, sonucuna göre karar verilmesi gerektiği halde, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Doğru görülmemiştir.
Davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan, İstanbul Anadolu 21. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2021/36 Esas, 2021/747 Karar sayılı hükmünün yukarıda açıklanan gerekçeyle HMK'nın 371. maddesi uyarınca BOZULMASINA, HMK’nın 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine, 08.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.