Esas No: 2022/6452
Karar No: 2022/16205
Karar Tarihi: 16.11.2022
Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/6452 Esas 2022/16205 Karar Sayılı İlamı
5. Hukuk Dairesi 2022/6452 E. , 2022/16205 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 14. Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü;
-K A R A R-
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Dava dilekçesinde,kat malikinin bağımsız bölümünde yaşadığı hırsızlık olayı nedeniyle olayda kusuru bulunduğunu iddia ettiği davalı site yönetiminden maddi ve manevi tazminatın tahsili istenilmiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hükmün taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 36. Hukuk Dairesi 2019/2582 Esas, 2022 /378 Karar sayılı ilamı ile tarafların istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermiştir.Hüküm davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-a maddesi gereğince, miktar veya değeri her paydaş için 107.090,00 TL'yi geçmeyen davalara ilişkin olarak Bölge Adliye Mahkemesi kararları kesin olup bu kararlar aleyhine temyiz yoluna başvurulamaz.
Dosya içeriğine göre davacı tarafça 50000 tl maddi tazminat ,50000 tl manevi tazminat isteminde bulunulmuş, Mahkemece davanın kısmen kabulü ile manevi tazminat isteminin reddine , maddi tazminat isteminin ise 35542,5’lik kısmının kabulüne, karar verilmiştir. Şu halde davacı yönünden 64457,5 TL, davalı yönünden ise 35542,5 TL temyize konu edilmiş olup, bu miktarlar Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibari ile kesinlik sınırı olan 107.090,00 TL’nin altında kalmaktadır.
Açıklanan sebeplerle; Davacı ve davalı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine, 16.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.