Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/6690 Esas 2022/16210 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 49. Hukuk Dairesi

İLK DERECE
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 11. Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtayca incelenmesi davalı vekilince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü;

- K A R A R -

Dava dilekçesinde, davalının ortak alan bahçe kısmına tente yaptırmak sureti ile müdahalede bulunduğundan, imalatın kali ile eski hale getirilemesine karar verilmesi istenilmiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hükmün davalı ve davacı tarafça istinaf edilmesi üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 49. Hukuk Dairesi 2020/1169 Esas, 2022/353 Karar sayılı ilamı ile davalı tarafın istinaf başvurusunun esastan reddine, davacı tarafın istinaf başvurusunun ise usulden reddine karar vermiştir. Hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan gerekçelerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 49. Hukuk Dairesinin esastan ret kararının kaldırılmasına karar verilerek İstanbul Anadolu 11. Sulh Hukuk Mahkemesi'nin 2017/100 Esas, 2018/530 Karar sayılı ilamı incelendiğinde;
Davada, davalının kat maliki olmayıp kiracı olarak bulunduğu anataşınmazda ortak alana müdahalenin önlenmesi ve eski hale getirilmesi istenilmiş, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinde, davalının kiraladığı bağımsız bölüm malikinin davaya dahil edilmediği anlaşılmıştır. Bu tür davalarda yargılama sonucu verilecek karar malikin de hukukunu yakından ilgilendirdiğinden mahkemece usul ekonomisi de gözetilerek kiralanan bağımsız bölümün malikinin de davaya dahil edilip, taraf teşkili sağlandıktan sonra işin esasına girilerek tüm deliller toplanıp oluşacak sonuç doğrultusunda bir karar verilmesi gerekirken, taraf teşkili sağlanmadan işin esası hakkında karar verilmiş olması,doğru görülmemiştir.
Açıklanan nedenle davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan İstanbul Anadolu 11. Sulh Hukuk Mahkemesi'nin 2017/100 Esas, 2018/530 Karar sayılı hükmünün HMK'nın 371. maddesi uyarınca BOZULMASINA, HMK’nın 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 49. Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE, davalı şirketten peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine, 16.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.