Danıştay 7. Daire 2019/4009 Esas 2022/3153 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2019/4009
Karar No : 2022/3153

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı
(... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ... Madeni Yağ ve Kimyasal Maddeler İmalatı Nakliye İthalat İhracat Pazarlama Sanayi ve Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirketin 2009 takvim yılı hesap ve işlemlerinin incelenmesi sonucunda düzenlenen vergi inceleme raporuyla, madeni yağ imalatında kullanılmak üzere ithal edilen baz yağları üretimde kullanmayıp, muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı belge düzenleyerek sattığı ve bu suretle özel tüketim vergisi kaybına sebebiyet verdiğinin belirlendiğinden bahisle, 2009 yılının Ocak, Şubat, Ekim, Kasım ile Aralık aylarının muhtelif dönemleri için re'sen salınan özel tüketim vergileri ile üç kat kesilen vergi ziyaı cezalarının iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Bozma kararına uymak suretiyle, davacı hakkında düzenlenmiş vergi tekniği raporu, vergi inceleme raporu ve ekli tüm bilgi ve belgelerin incelenmesinden, madeni yağ satışı olarak gösterilen satışların gerçekte baz yağı teslimine ilişkin olduğu, zira madeni yağ üretimi için gerekli yardımcı malzeme alışlarının gerçek bir emtia teslimine dayanmayan sahte faturalarla yapıldığı, üretim için gerekli enerji tüketiminin bulunmadığı kanaatine varıldığı, davacı tarafından da üretimin varlığını kanıtlayıcı herhangi bir bilgi veya belgenin sunulmaması karşısında üç kat vergi ziyaı cezalı özel tüketim vergisi tarhiyatlarında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davanın vekil ile takip edilmesine rağmen lehlerine vekalet ücretine hükmedilmemesinin hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'İN DÜŞÜNCESİ : Temyize konu kararın vekalet ücretine ilişkin hüküm fıkrasının davalı idare lehine vekalet ücretine hükmedilmesi suretiyle düzeltilerek onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME ve GEREKÇE:
İLGİLİ MEVZUAT :
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 6545 sayılı Kanun'un 22. maddesi ile değişik 49. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendinde, temyiz incelemesi sonunda Danıştayın, kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa kararı düzelterek onayacağı hükme bağlanmıştır.
2577 sayılı Kanun'un 31. maddesi ile atıfta bulunulan Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nu, yürürlüğe girdiği 01/10/2011 tarihi itibarıyla yürürlükten kaldıran 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 447. maddesinde, mevzuatta, 1086 sayılı Kanun'a yapılan yollamaların, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun bu hükümlerinin karşılığını oluşturan maddelerine yönelik sayılacağı hükme bağlanmış; 323. maddesinde, vekille takip edilen davalarda kanun gereğince takdir olunacak vekalet ücreti yargılama giderleri arasında sayılmıştır.
Öte yandan, 02/01/2019 tarih ve 30643 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 2019 yılı Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin ikinci kısmının birinci bölümünün 4. bendinde, yargı yerleri ile icra ve iflas dairelerinde yapılan ve konusu para olsa veya para ile değerlendirilebilse bile hukuki yardımlara ödenecek duruşmasız olan işlere ilişkin maktu vekâlet ücreti belirlenmiştir.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bozma kararı üzerine verilen mahkeme kararında, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca davalı idare lehine duruşmasız işler için maktu vekalet ücreti olan 1.512,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, vekalet ücretine hükmedilmemesi hukuka uygun düşmemekle birlikte; yeniden yargılama yapılmasına da ihtiyaç duyulmayan bu hükmün 2577 sayılı Kanun'un 6545 sayılı Kanun'un 22. maddesiyle değişik 49. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi uyarınca düzeltilmesi mümkün yanlışlık kapsamında bulunduğu sonucuna ulaşılmıştır.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının vekalet ücretine ilişkin hüküm fıkrasının, 2577 sayılı Kanun'un 49. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendi uyarınca, "1.512,00 TL vekalet ücretinin davacı tarafından davalı idareye ödenmesine" şeklinde DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 12/09/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.