Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/9146 Esas 2022/16564 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ankara'da bulunan bir arsanın kamulaştırılmasına ilişkin olarak, taşınmazın değerinin tespiti ve davacı idare adına tescili istemiyle açılan davada, ilk derece mahkemesi dava lehine karar vermiştir. Ancak davacı idare vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun reddine ilişkin olarak verilen karar, temyiz edilmiştir. Dosyada bulunan kanıt ve belgelere göre, kamulaştırılan taşınmazın değerinin emsal karşılaştırması yöntemiyle belirlenmesine ve tespit edilen bedelin ödenmesine ilişkin olarak verilen karara karşı yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine dair hüküm kurulmuştur. Kanun olarak ise 4650 sayılı Kanun'la değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesi ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 11/1-g maddeleri kullanılmıştır.

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi


İLK DERECE
MAHKEMESİ : Ankara 25. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtayca incelenmesi davacı idare vekilince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü;
- K A R A R -

Dava, 4650 sayılı Kanun'la değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın daacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, davacı idare vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesince 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine dair verilen karar, davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arsa niteliğindeki Ankara İli, Mamak İlçesi, Kayaş İmar Mahallesi 35548 ada, 54 parsel sayılı taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 11/1-g maddesi uyarınca emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesine ve tespit edilen bedelin bloke ettirilerek davalı tarafa ödenmesine ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK'nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine dair hüküm kurulmasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK'nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 22.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.