Esas No: 2022/7517
Karar No: 2022/16687
Karar Tarihi: 23.11.2022
Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/7517 Esas 2022/16687 Karar Sayılı İlamı
5. Hukuk Dairesi 2022/7517 E. , 2022/16687 K.Özet:
Şanlıurfa İli, Eyyübiye İlçesi, Koçören Mahallesi'ndeki taşınmazın kamulaştırılması sonucu irtifak hakkı ve pilon yeri bedelinin tespiti davasının görülmesi sonucunda, davacı idare yönünden talebin esastan reddine, davalı yönünden ise kısmen kabulü ile düzeltilerek yeniden esas hakkında karar verilmesine karar verilmiştir. Anayasa Mahkemesi ve Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi'nin ilgili kararları dikkate alınmaksızın vekâlet ücretine hükmedilmesi eleştirilmiştir. Kararda, 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesi ve 11/son maddesi ile HMK'nın 353/1-b-1 ve 353/1-b-2 maddelerine atıfta bulunulmuştur.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Şanlıurfa 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü;
- K A R A R -
Dava, 4650 sayılı Kanun'la değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma konusu irtifak hakkı ve pilon yeri bedelinin tespiti ve bu hakkın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne dair verilen karara karşı, taraf vekillerince yapılan istinaf başvurusunun ... Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince davacı idare yönünden HMK'nın 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan reddine, davalı yönünden ise HMK’nın 353/1-b-2 maddesi gereğince kısmen kabulü ile düzeltilerek yeniden esas hakkında karar verilmiş olup, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan delil ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre, arsa niteliğindeki Şanlıurfa İli, Eyyübiye İlçesi, Koçören Mahallesi 222 ada 1 parsel sayılı taşınmaza emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesinde ve aynı Kanun'un 11/son maddesi uyarınca taşınmazların niteliği, tamamının yüzölçümleri, geometrik durumları ve enerji nakil hattı güzergâhları dikkate alınarak değer düşüklüğü oranı belirtilmek suretiyle mülkiyet kamulaştırmasına konu olan pilon yeri bedeli ile irtifak hakkı karşılığının tespit edilmesine ve tespit edilen bedelin bloke ettirilerek davalı tarafa ödenmesine ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı davacı idare vekilince yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine, davalı vekilince yapılan istinaf başvurusunun ise kısmen kabulü ile faiz ve ödeme yönlerinden HMK'nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek yeniden esas hakkında karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenle davacı idare vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir. Şöyle ki;
1-Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin 12055/17 numaralı başvuru sonucu verilen 23.10.2018 tarihli kararı ile Anayasa Mahkemesinin 2016/9364 başvuru numaralı 01.06.2019 tarih ve 30791 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan kararı göz önüne alınmaksızın, davacı idare lehine vekâlet ücretine hükmedilmesi,
2-Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekâlet ücretine hükmedilmesi gerekirken, önceki tarifeye göre vekâlet ücreti belirlenmesi,
Doğru değil ise de bu yanılgıların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
... Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesinin 2020/1180 Esas, 2022/960 Karar sayılı kararının hüküm fıkrasının (B) bendinin;
a) 8. alt bendinin hükümden çıkartılmasına,
b) 9. alt bendinde yer alan (2.725,00) sayısının hükümden çıkartılmasına, yerine (5.100,00) sayısının yazılmasına,
Hükmün böylece HMK'nın 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK'nın 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin ... Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE, davalıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve alınması gereken 397,80 TL temyize başvurma harcından peşin alınan 148,60 TL harcın mahsubu ile bakiye 249,20 TL harcın alınmasına, davacı idareden peşin alınan temyiz harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 23.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.