Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/7722 Esas 2022/16765 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı, imar uygulaması sırasında bedele dönüştürülen payına takdir edilen karşılığın arttırılması istemiyle dava açmıştır. Mahkeme, bilirkişi incelemesi sonucu tespit edilen bedelin Türkiye İstatistik Kurumu tarafından açıklanan Yurt İçi Üretici Fiyat Endeksi tablosuna göre güncellenerek değerlendirilmesi yönünde karar vermiştir. Davacıların tüm, davalı idarenin aşağıdaki sair temyiz itirazları reddedilmiştir. Ancak, kararda belirtilen maktu harç ve maktu vekalet ücreti hükümleri gereği nispi olarak belirlenmesi yerine, doğru şekilde maktu hükmedilmesi gerekmektedir. Ayrıca, dava konusu taşınmazın tek olması nedeniyle davacılar lehine tek vekalet ücretine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. 6745 sayılı Kanun'un 35. maddesi ile 2942 sayılı Kanun'a eklenen geçici 12. maddesi gereği, tapuda tescil edildiği tarih değerlendirme tarihi olarak esas alınarak bedel tespiti yapılması gerekmektedir. Bu kanun maddeleri, kararda belirtilen değerlendirme esasları doğrultusunda uygulanmalıdır.

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
BİRLEŞTİRİLEN
BİRLEŞTİRİLEN


Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonunda; Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtayca incelenmesi, taraf vekillerince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü;

- K A R A R -

Asıl ve birleştirilen dava, imar uygulaması sırasında bedele dönüştürülen davacı payına takdir edilen karşılığına arttırılması istemine ilişkindir.
Mahkemece uyulan bozma kararı uyarınca inceleme ve işlem yapılarak hüküm kurulmuş; karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır. Arsa niteliğindeki dava konusu taşınmaza, 6745 sayılı Kanun'un 35. maddesi ile 2942 sayılı Kanun'a eklenen geçici 12. maddesi uyarınca uygulamanın tapuda tescil edildiği tarih değerlendirme tarihi olarak esas alınıp, emsal karşılaştırması sonucu tespit edilen bedelin Türkiye İstatistik Kurumu tarafından açıklanan Yurt İçi Üretici Fiyat Endeksi tablosuna göre dava tarihine güncellenmesi suretiyle değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenle davacılar vekilinin tüm, davalı idare vekilinin ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir. Şöyle ki;
1-07.09.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6745 sayılı Kanun'un 35. maddesi ile 2942 sayılı Kanun'a eklenen geçici 12. maddesi ile yapılan değişiklik ve Anayasa Mahkemesinin 16.11.2017 tarih ve 2016/195-2017/158 sayılı kararı gereğince maktu harç ve maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, harç ve vekalet ücretinin nispi olarak belirlenmesi,
2-Dava konusu taşınmaz tek olup asıl dava ile birleştirilen dava tek bir hukuki nedene dayalı olarak açıldığından, davacılar lehine tek vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, asıl ve birleştirilen dava yönünden ayrı ayrı vekalet ücreti takdir edilmesi,
Doğru değil ise de, bu yanılgıların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden;
Gerekçeli kararın hüküm fıkrasının;
a-Harca ilişkin 8. ve 9. bentlerinin hükümden tümüyle çıkartılmasına, yerine (Alınması gereken 59,30 TL karar ve ilam harcının peşin alınan harçtan mahsubu ile Hazineye gelir kaydına, mahsup edilen harcın davalı idareden alınarak davacı tarafa verilmesine, fazla yatırılan harçların istek halinde yatıran tarafa iadesine,) cümlesinin yazılmasına,
b-Vekalet ücretine ilişkin 10. ve 11. bentlerinin hükümden tümüyle çıkartılmasına, yerine (Asıl ve birleştirilen davada, davacılar kendilerini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT gereğince hesap ve takdir olunan 4.080,00 TL vekalet ücretinin davalı idareden alınarak davacılara verilmesine,) cümlesinin yazılmasına,
Hükmün böylece DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine, 23.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.