Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/3940 Esas 2022/17073 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Hukuk Mahkemesinde görülen bir dava sonucunda, 4650 sayılı Kanun'un değişik haliyle 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan bir kamulaştırma bedeli tespiti ve taşınmazın hazine adına tescili talebi karara bağlanmıştır. Mahkeme, davanın kabulüne karar vermiştir ancak davalı taraf temyiz etmiştir. Mahkeme kararına göre, taşınmazın değerlemesi doğru olsa da, objektif değer artırıcı unsur uygulanmadığı için bedel eksik tespit edilmiştir. Ayrıca, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi ve Anayasa Mahkemesinin kararlarına göre, vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiği belirtilmiştir. Karar, davalı tarafın temyiz istemlerinin kabulü ile bozulmuştur. Kanun maddelerine göre HUMK'un 428. maddesi kullanılmıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonunda; Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtayca incelenmesi, davalı vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü;

- K A R A R -

Dava, 4650 sayılı Kanun'la değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu'nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın hazine adına tescili istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Arazi niteliğindeki Kocasinan İlçesi, Yuvalı Köyü 256 ada 553 parsel sayılı taşınmaz üzerindeki ağaçlara ise yaş, cins ve verim durumu dikkate alınmak suretiyle değer biçilmesi doğru olduğu gibi, taşınmazın zeminine net gelir metoduna göre değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
1-Dava konusu taşınmazın konumu ve bilirkişi kurulu raporunda belirtilen özellikleri dikkate alındığında taşınmazın tespit edilen değerine % 10 oranında objektif değer artırıcı unsur uygulanması gerekirken objektif değer artışı uygulamayan bilirkişi raporuna göre eksik bedel tespiti,
Doğru olmadığı gibi;
2-Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin 12055/17 numaralı başvuru sonucu verilen 23.10.2018 tarihli kararı ve Anayasa Mahkemesinin 2016/9364 başvuru numaralı, 01.06.2019 gün, 30791 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan kararı da gözönüne alındığında davacı idare lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiğinden,
Hükmün yukarıda açıklanan gerekçelerle davalı vekilinin temyiz istemlerinin kabulü ile HUMK'un 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine, 29.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.