Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/4250 Esas 2022/17131 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacılar, imar uygulaması sırasında davalı idare tarafından belirlenen karşılığın artırılması için dava açmıştır. Mahkeme, eski parselin değeri üzerinden emsal karşılaştırması yaparak bedeli tespit etmiş ve Kanun değişikliği nedeniyle dava kısmen kabul, kısmen reddedilmiştir. Ancak mahkeme hüküm fıkrasında yanılgıya düşmüş ve belirli düzeltmeler yapılması gerektiğini belirtmiştir. 6745 sayılı Kanun'un 35. maddesi ve 2942 sayılı Kanun'a eklenen geçici 12. maddesi uyarınca getirilen değişiklik doğrultusunda kanun değişikliği nedeniyle idare lehine vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değil, yargılama giderleri de tamamen davalı idareye yüklenemez. Ayrıca maktu harcın ve vekalet ücretinin belirlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Karar düzeltilerek onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 6745 sayılı Kanun'un 35. maddesi
- 2942 sayılı Kanun'a eklenen geçici 12. madde

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonunda; Davanın kısmen kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtayca incelenmesi, taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü;

- K A R A R -

Dava, imar uygulaması sırasında bedele dönüştürülen davacılar payına takdir edilen karşılığın arttırılması istemine ilişkindir.
Mahkemece uyulan bozma kararı gereğince inceleme ve işlem yapılarak hüküm kurulmuş, karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Arsa niteliğindeki Sancaktepe İlçesi, Sarıgazi Mahallesi eski 587 parsel sayılı taşınmaza 6745 sayılı Kanun'un 35. maddesi ile 2942 sayılı Kanun'a eklenen geçici 12. maddesi uyarınca uygulamanın tapuda tescil edildiği tarih değerlendirme tarihi olarak esas alınıp, emsal karşılaştırması sonucu tespit edilen bedelin, Türkiye İstatistik Kurumu tarafından açıklanan Yurt İçi Üretici Fiyat Endeksi tablosuna göre dava tarihine güncellenmesi suretiyle değer biçilmesinde ve alınan rapor uyarınca bedelinin davalı idareden tahsiline karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
6745 sayılı Kanun'un 35. maddesi ile 2942 sayılı Kanun'a eklenen geçici 12. maddesi uyarınca getirilen değişiklik doğrultusunda kanun değişikliği nedeniyle davanın kısmen kabul kısmen reddi yoluna gidildiğinden, idare lehine vekalet ücretine hükmedilmesi doğru olmadığı gibi, yargılama giderlerinin tamamının davalı idare üzerinde bırakılması; aynı değişiklik nedeniyle maktu harca ve vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru değil ise de bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
Gerekçeli kararın hüküm fıkrasının;
a)Harca ilişkin 2 numaralı bendinin hükümden çıkartılmasına, yerine (Alınması gereken 54,40 TL harcı davalı taraftan alınarak Hazine'ye irat kaydına, davacı tarafça yatırılan harcın talep halinde iadesine,) cümlesinin yazılmasına,
b)Vekalet ücretine ilişkin 4. bentten (16.429,09) sayısının çıkartılmasına, yerine (4.080,00) sayısının yazılmasına,
c)Vekalet ücretine ilişkin 5. bendinin hükümden çıkartılmasına,
d)6. bendinin hükümden çıkartılmasına,
e)Yargılama giderlerine ilişkin 7. bentten (davanın kabul ve ret oranına göre 3.994,57 TL’sinin) kısmının hükümden çıkartılmasına,
f)8. bendinin hükümden çıkartılmasına, yerine (Davalı idarece yapılan yargılama giderlerinin kendi üzerinde bırakılmasına,) cümlesinin yazılmasına,
Hükmün böylece DÜZELTİLEREK ONANMASINA, taraflardan peşin alınan temyiz harçlarının istenildiğinde iadesine, 29.11.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.