Esas No: 2015/14344
Karar No: 2015/6735
Karar Tarihi: 17.11.2015
Tehdit kasten yaralama - mala zarar verme - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/14344 Esas 2015/6735 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 4 - 2012/205473
MAHKEMESİ : Mersin 11. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 06/06/2012
NUMARASI : 2011/778 (E) ve 2012/360 (K)
SUÇ : Tehdit kasten yaralama, mala zarar verme
SUÇ TARİHİ : 02/12/2011
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Kasten yaralama ve mala zarar verme suçları yönünden yapılan incelemede;
Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Tehdit suçu yönünden yapılan incelemede;
Sanığın trafikte katılanla yaşadığı tartışma üzerine aracından inerek katılanın yanına geldiği ve “seni öldürürüm silahımı çıkarttırma” şeklinde sözler söylediği anlaşıldığından tehdit suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki "velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şeklide karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanğıın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, "TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, sevayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverme tarihine, 1. Fıkrada yazılı suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/11/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.