Esas No: 2019/17144
Karar No: 2021/3893
Karar Tarihi: 30.03.2021
5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/17144 Esas 2021/3893 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Hükümden sonra 15/04/2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklinde düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içerdiği, yine aynı Kanun"un 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nın 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
2-Her ne kadar dava dosyasına nakil aracının malen sorumlu ... tarafından Sanık ..."ye kiralandığına ilişkin adi yazılı kira sözleşmesi ibraz edilmişse de, bu sözleşmenin sonradan düzenlenmesinin mümkün olduğu, nitekim nakil aracının diğer sanık ... tarafından 24/11/2013 tarihinde de suçta kullanıldığı ve suça özgülendiği anlaşılmakla müsaderesi yerine yazılı şekilde iadesine karar verilmesi,
3- UYAP ortamında yapılan araştırmada, sanıklar hakkında temyiz davasına konu (aynı) suçu işledikleri iddiasıyla açılan başka bir kamu davasında, 20/11/2013 tarihli eylemleri nedeniyle kurulan İskenderun 1. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 27/11/2014 tarih ve 2013/1159 Esas 2014/978 Karar sayılı ""mahkumiyet"" hükmünün incelenmek üzere Dairemiz 2019/19535E. numarası ile kayıtlı olduğunun anlaşılması karşısında,
Yerel mahkemece; UYAP kayıtları taranarak, sanıklar hakkında aynı suçtan açılmış başka ceza davası dosyalarının bulunup bulunmadığı da tespit edilip hukuki kesintinin iddianamenin düzenlenmesiyle gerçekleşeceği gözetilmek suretiyle bu dosyalar arasında TCK"nin 43/1. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılması ve ulaşılacak sonuca göre yargılama süreçlerinin akıbeti ile sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi zorunluluğu
3- Adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK’nin 52/2. maddesi yerine 50/1. maddesinin gösterilmesi,
4- Kaçak akaryakıtın 5607 sayılı Kanun"un 13. maddesi delaletiyle TCK"nin 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm tesisi,
5- Sanıklar hakkında TCK 51/8 maddesi gereğince denetim süresinin iyi halli olarak geçirilmesi halinde hapis cezasının infaz edilmiş sayılacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 30/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.