Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/3352 Esas 2015/6571 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3352
Karar No: 2015/6571
Karar Tarihi: 12.11.2015

Nitelikli dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/3352 Esas 2015/6571 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıklar, cezaevinde bulunan akrabalarını kurtarabileceklerine inanarak, şikayetçiden aldıkları 5.000 TL para ile nitelikli dolandırıcılık suçunu işlemişlerdir. Sanıkların savunmaları, şikayetçi beyanları ve tanık anlatımları doğrultusunda mahkumiyet kararları verilmiştir. Ancak, adli para cezasının belirlenmesinde yeterli ve yasal gerekçe gösterilmediğinden dolayı, sanıkların adli para cezasına ilişkin hükümler bozulmuştur. 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca sanıkların mahkumiyetlerine dair hükümlerin düzeltilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu düzenleme sonucunda, sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunarak düzeltilerek onanmıştır. Kararda bahsedilen kanun maddeleri; 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. ve 322. maddeleridir.
23. Ceza Dairesi         2015/3352 E.  ,  2015/6571 K.
"İçtihat Metni"


Tebliğname No : 15 - 2012/41996
MAHKEMESİ : Aksaray Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/11/2011
NUMARASI : 2011/219 (E) ve 2011/391 (K)
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık
SUÇ TARİHİ : 13/04/2011

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıkların kendilerini farklı isimle tanıtıp, cezaevi savcısını tanıdıklarından bahisle cezaevinde bulunan akrabasını kurtarabileceklerine inandırarak şikayetçiden 5.000.TL parayı almak suretiyle menfaat temin ettikleri iddia edilen olayda;
Sanıkların savunmaları, şikayetçi beyanları, tanık anlatımları ve tüm dosya kapsamına göre sanıkların üzerlerine atılı suçu işledikleri anlaşıldığından, haklarında verilen mahkumiyet kararlarında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık İ.. C.. ve müdafii, sanık G.. G.. ve sanık M.. D.."ın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak ;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi Kanun koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 100 gün olarak tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık İ.. C.. ve müdafii, sanık G.. G.. ve sanık M.. D.."ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanıkların mahkumiyetlerine dair hüküm fıkralarındaki adli para cezasına ilişkin sırasıyla "100 GÜN", "50 GÜN" ve "50X20=1.000 TL." terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 GÜN", "2 GÜN" ve "40 TL" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


Hemen Ara