MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Tekirdağ 1. Asliye Hukuk Mahkemesi"nce verilen 25.01.2016 tarih ve 2015/476- 2016/30 sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, temlik eden Yapı ve Kredi Bankası A.Ş tarafından kredi kartı borcu nedeniyle takip başlatıldığını, icra dosyasının takipsizlik nedeniyle işlemden kaldırıldığını, daha sonra takibin yenilendiğini ve 2015/6666 esasına kaydedildiğini, davalıya ödeme emrinin tebliğ edildiğini, davalı borçlunun takibe itiraz ettiğini belirterek itirazın iptali ile %20 icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, dava konusu alacağın zamanaşımına uğradığını, bankanın ilk icra takip dosyası olan 2005/8100 esas sayılı dosyasının işlemden kaldırıldığını, bu işlemin kaldırma ve yenilenmesine kadar zamanaşımı süresinin geçtiğini, alacağın dosyanın yenilenmesi ile devamının mümkün olmayacağını, esasa ilişkin olarak da temlik eden bankaya borcunu ödediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda, alacaklı Yapı ve Kredi Bankası A.Ş tarafından borçlu ... hakkında 01.09.2005 tarihinde 3.719,38 TL asıl alacak için takip başlatıldığı, borçluya ödeme emri tebliğ edilmeden dosyanın işlemden kaldırıldığı, takip konusu borcun davacı Güven Varlık Yönetimi A.Ş."ye devrinden sonra takibin 22.06.2015 tarihinde yenilendiği, ödeme emrinin 29.06.2015 tarihinde ilk kez borçluya tebliğ edilmesi üzerine yasal süresi içersinde davalı borçlunun itirazı üzerine takibin durdurulmasına karar verildiği, davalının kredi kartından dolayı borcunun son hesap kesim tarihinin 07.04.2005 ve son ödeme tarihinin 18.04.2005 tarihi olup, borca ilişkin olarak yapılan ilk takipte borçlu davalıya ödeme emri tebliğ edilmediğinden zamanaşımı süresi kesilmediği, davalının cevap dilekçesiyle süresinde zamanaşımı itirazında bulunduğu, ödeme emrinin kendisine tebliğ tarihi olan 29.06.2015 tarihinde 10 yıllık zamanaşımı süresinin dolduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı temlik alan vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davacı temlik alan vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 18,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 07.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.