Esas No: 2015/5992
Karar No: 2015/6396
Karar Tarihi: 10.11.2015
Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/5992 Esas 2015/6396 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 15 - 2012/175684
MAHKEMESİ : Denizli 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/03/2012
NUMARASI : 2011/68 (E) ve 2012/617 (K)
SUÇ : Dolandırıcılık
SUÇ TARİHİ : 27/09/2009
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın katılan ve mağdurları telefon ile arayarak, kendisini Denizli Belediyesi başkan yardımcısı olarak tanıtıp, rahatsızlığı bulunan hastalara ameliyat yaptırılması ve cihaz alınması bahanesiyle para istediği, katılan ve mağdurların belediyeden yaptıkları araştırmada böyle durumun söz konusu olmadığını öğrenerek sanığa para göndermedikleri iddia ve kabul olunan somut olayda;
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1- Sanığın katılan İ.. B.. ve mağdur V.. D.."e yönelik eylemleriyle ilgili kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık vasisinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a- Sanığın kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkûmiyetinin kanuni sonucu olarak hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmaması,
b- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E. 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak
surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 30 gün olarak tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık vasisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla "30 GÜN", "15 GÜN" ve "300 TL" terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla "5 GÜN", "2 GÜN" ve "40 TL" ibareleri ile “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine” paragrafının ve 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “53. maddenin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın c bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2- Sanığın mağdur M.. Ç.."e yönelik eylemiyle ilgili verilen hükmün temyiz incelemesinde;
a- Sanığın mağdur M.. Ç.."i arayıp kendisini Denizli belediye başkan yardımcısı olarak tanıtarak ölümcül hastaya yardım bahanesiyle mağdurdan para istediği, mağdurun yaptığı araştırma sonucu sanığa para göndermediği, bu durumun mağdrun beyanı ve dekont içeriklerinden de anlaşılması karşısında, 5237 sayılı Kanun"un 35. maddesi kapsamında eylemin teşebbüs aşamasında kaldığı ve cezada indirim yapılması gerektiği gözetilmeden sanığa fazla ceza tayini,
b- Kabule göre de sanığın kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkûmiyetinin kanuni sonucu olarak hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanmaması,
c- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E.,2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 30 gün olarak tayin edilmesi,
d- TCK"nın 52/4. maddesi uyarınca ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık vasisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10/11/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.