Tebliğname No : 5 - 2013/178183
MAHKEMESİ : Malatya 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 07/12/2012
NUMARASI : 2012/714 (E) ve 2012/954 (K)
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, kamu malına zarar verme, kamu görevlisine hakaret

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Alkollü vaziyetteki sanığın, temyiz dışı diğer sanık ile birlikte başka bir olay nedeniyle kendilerini emniyete ve hastaneye götürmek isteyen katılan ve şikayetçi polis memurlarına tehdit ve hakaret içerikli sözler söyleyerek gitmemek için direndikleri ve sanığın emniyetteki camları kırdığı iddia edilen olayda,
Tüm dosya kapsamına göre; sanığın görevi yaptırmamak için direnme, kamu malına zarar verme, kamu görevlisine hakaret suçlarını işlediği sabit olup mahkemenin mahkumiyete ilişkin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş, ayrıca görevi yaptırmamak için direnme suçunun sanıkla birlikte birden fazla kişi tarafından birlikte işlenmiş olması karşısında, verilen cezada 5237 sayılı TCK"nın 265/3 maddesi gereğince arttırım uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ve hakaret suçunun ise sanığın emniyet otosuna bindirilmeye çalışılması sırasında alenen işlenmesı karşısında verilen cezada 5237 sayılı TCK"nın 125/4 maddesi gereğince artırım uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya kapsamında mevcut olan 13/06/2012 tarihli ilçe emniyet müdürlüğü tutanağında; sanığın kırdığı camların ödemesinin polis memurlarının oluşturduğu fondan karşılanmış olduğunun, sanık tarafından karşılanmadığının belirtilmiş olması karşısında tebliğnamede bu hususta bozma isteyen (2) numaralı görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;

Kamu malına zarar verme, hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarına ilişkin hüküm fıkralarında TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan" yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, atılı suçlara dair hüküm fıkralarından TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.