Esas No: 2019/3951
Karar No: 2021/4966
Karar Tarihi: 08.06.2021
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3951 Esas 2021/4966 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 2011/4-22 Esas, 2011/22 Karar ve 2011/3-368 Esas, 2012/14 Karar sayılı ilamlarında belirtildiği üzere; 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi gereğince hüküm tarihi itibariyle uygulanması zorunlu olan 1412 sayılı CMUK"nin 305. maddesi uyarınca; “ceza mahkemelerince verilen hükümler temyiz yasa yoluna tabidir.
Ancak;
1-İkimilyar liraya kadar (ikimilyar dahil) para cezalarına dair olan hükümler,
2-Yukarı sınırı onmilyar lirayı geçmeyen para cezasını gerektiren suçlardan dolayı verilen beraat hükümleri,
3-Bu kanun ile sair kanunlarda kesin olduğu yazılı bulunan hükümler,
Kesin olup, bu hükümler hakkında temyiz yasa yoluna başvurulmaz“. hükmü, 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrasında yer alan “Bu Kanunun 56 ncı maddesinin birinci fıkrası hükümlerine aykırı hareket edenler bin günden beş bin güne kadar; ikinci, üçüncü, dördüncü ve beşinci fıkralarına aykırı hareket ederek bu işi bizzat yapanlar elli günden yüz güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır.” hükmü ve 5237 sayılı TCK’nin 52/2. maddesinde düzenlenen “En az yirmi ve en fazla yüz Türk Lirası olan bir gün karşılığı adlî para cezasının miktarı, kişinin ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak takdir edilir.” hükmü birlikte değerlendirildiğinde; somut olayda sanığın 5809 Sayılı Kanun kapsamında en üst sınırdan (100 gün) cezalandırılıp TCK"nin 52/2. gereğince bir gün karşılığı da en üst sınırdan (100 TL) hesaplanarak adli para cezasına hükmedilmesinde dahi sonuç cezanın 10.000 TL adli para cezasını geçmeyeceği ve 10.000 TL’ye kadar olan beraat hükümlerinin 1412 Sayılı CMUK’nin 305/1-2 maddesinde düzenlenen kesinlik sınırının altında kalacağı ve temyiz olanağının bulunmadığı anlaşıldığından, Cumhuriyet savcısının temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 08.06.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.