Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11615 Esas 2021/5193 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11615
Karar No: 2021/5193
Karar Tarihi: 28.06.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11615 Esas 2021/5193 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanıkların taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine karar verildiği ve ambulans şoförü sanığın asli kusurlu, otomobil şoförü sanığın ise tali kusurlu olduğu belirtilen bir ceza davasıyla ilgili olarak verilen mahkeme kararı incelenmektedir. Yargılama sonucunda sanıkların suçlu bulunmasına karar verilmiştir. Ayrıca, vekalet ücretinin belirlenmesinde hatalı bir uygulama yapıldığı ve bu nedenle kararın düzeltilerek onanması gerektiği belirtilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ise şöyledir: TCK 89/4, 62/1, 53/6, 50/1-a, 52/2-4, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. maddeleri, AAÜT.
12. Ceza Dairesi         2019/11615 E.  ,  2021/5193 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : 1- Sanık ... yönünden; TCK"nın 89/4, 62/1, 53/6.maddeleri uyarınca mahkumiyet
    2- Sanık ... yönünden; TCK"nın 89/4, 62/1, 50/1-a, 52/2-4.maddeleri uyarınca mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hüküm, sanıklar müdafiileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Olay günü saat 00:50 sıralarında olay mahalli olan kontrolsüz kavşakta; sanık ...’ın sevk ve idaresindeki otomobili ile seyir istikametine göre kavşak konumundan ötürü geçiş öncelikli olan diğer sanık ...’un sevk ve idaresindeki özel ambulansa ilk geçiş hakkını tanımayarak asli kusurlu; ambulans şoförü olan sanık ...’un ise kavşaklara yaklaşırken hızını azaltmayarak tali kusurlu olarak zincirleme trafik kazasına sebebiyet vermeleri neticesinde 5 kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı olayda,
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre,
    Vekalet ücretine hükmedilirken esas olanın vekaletname sayısı olduğu, kendilerini aynı vekille ve tek bir vekaletname ile temsil ettiren katılanlar yararında hükmedilecek vekalet ücretinin, haklarında mahkumiyet hükmü kurulan her iki sanıktan da eşit olarak tahsili ile katılanların hepsi yararına eşit olarak hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden; "Katılanlar ..., ..., ..."ın kendilerini vekil ile temsil ettirdiklerinden 1800"er TL vekalet ücretinin sanıklar ... ve ..."tan eşit olarak ve ayrı ayrı alınarak katılanlar ..., ..., ..."a ayrı ayrı verilmesine," şeklinde hükmedilmesi,
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün vekalet ücretine ilişkin kısmının çıkartılarak yerine “Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT"ye göre belirlenen 1.800 TL vekalet ücretinin sanıklardan eşit olarak alınarak kendilerini vekil ile temsil ettiren katılanlara eşit olarak verilmesine,’’ şeklindeki bendin getirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.













    Hemen Ara