Esas No: 2019/9694
Karar No: 2021/5191
Karar Tarihi: 28.06.2021
Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9694 Esas 2021/5191 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 1-Sanık ... hakkında; CMK’nın 223/2-c. maddesi uyarınca beraat
2-Katılan sanık ... hakkında TCK"nın 89/1, 62, 52/1-2.maddesi uyarınca mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan ..."in mahkumiyetine ve sanık ..."nun beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A- Katılan sanık ... hakkındaki temyiz isteminin incelemesinde;
Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazetede yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK"nın 50 ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2000 TL"ye kadar (2000 TL. Dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3000 TL’ye kadar (3000 TL. Dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun Geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, katılan sanık hakkında taksirle yaralama suçundan 03.03.2016 tarihinde verilen 3.000 TL adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükmüne karşı suç vasfına ilişkin herhangi bir temyiz istemi de bulunmadığından katılan sanık hakkındaki temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE;
B- Sanık ... hakkındaki temyiz isteminin incelemesinde;
Olay günü saat 16:55 sıralarında katılan sanık ...’in sevk ve idaresindeki otomobil ile Manisa istikametinden Akhisar istikametine sağ şeritten seyir halinde iken öndeki aracı geçmek üzere şerit değiştirmeden evvel geriden gelen aracın olmadığına emin olması, kontrollü şekilde şerit değiştirmesi gerekirken bütün bunlara dikkat etmediği,sola yönelerek şeridini takiben geriden gelen aracın istikamet şeridine girdiği,bu araca çarpmasını takiben karşı yönden gelen araçların şeridine girip çekiciye çarptığı olayda; bir kişinin vücudunda 2. derecede kemik kırığı oluşacak bir kişinin de basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı olayın meydana gelmesinde dikkatsiz ve özensiz davrandığından asli kusurlu olduğu, diğer sanık ...’nun sevk ve idaresindeki araç ile şeridini takiben seyri sırasında şerit değiştiren katılan sanığın otomobiliyle çarpıştığı olayda atfı kabil kusuru bulunmadığı anlaşılmakla, mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonucuna uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının ve katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme aykırı olarak; ONANMASINA, 28.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.