Tebliğname No : 4 - 2013/87014
MAHKEMESİ : Küçükçekmece 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/12/2012
NUMARASI : 2012/158 (E) ve 2012/2244 (K)
SUÇ : Mala zarar verme, hakaret
SUÇ TARİHİ : 12/11/2011

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Babasının evine ziyarete gelen katılan E.. D..’in aracının park yerinden çekilmesi konusunda taraflar arasında çıkan tartışmada sanık A.. D..’un katılan E.. D..’in aracına vurarak zarar verdiği, Ş.. E..’in de bu tartışma esnasında aleni sayılacak bir ortamda K.. Ş..’e hitaben sinkâflı sözlerle hakaret ettiği iddia ve kabul olunan olayda;
1- Sanık A.. D.. hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizen incelenmesinde;
Katılan E.. D..’in hükümden sonra mahkemeye sunulmuş bulunan 23/09/2013 havale tarihli dilekçe ile sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiğini bildirmiş olması karşısında, mala zarar verme suçunun da soruşturulması ve kovuşturulmasının şikayete bağlı olduğu gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nın 73/6. maddesi gereğince sanığın şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorulduktan sonra sonucuna göre hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Sanık Ş.. E.. hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizen incelenmesinde;
Mahkemeye sunulmuş bulunan 23/09/2013 havale tarihli dilekçe ve eki sulh protokolü incelendiğinde şikayetten karşılıklı olarak vazgeçenler ismen sayılmış bulunduğu halde katılan K.. Ş..’ün isminin yer almamış olması karşısında, tebliğnamede şikayetten vazgeçmeye bağlı olarak düşme yönünde ileri sürülen düşünceye iştirak edilmemiştir.


Sanığın eyleminin hakaret suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
a) Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 tarih ve 2008/250-13 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin CMK’nın 231/6-c madde ve bendinde işaret olunan zarar kavramının, kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenebilir, ölçülebilir maddi zararlara ilişkin olduğu, manevi zararların bu kapsama dâhil edilmemesi gerektiği anlaşılmakla, hakaret suçunun işlenmesi ile oluşmuş somut bir zarardan söz edilemeyeceği gözetilmeden ve suç tarihi itibariyle kasıtlı suçtan mahkûmiyeti bulunmayan, sorgusunda hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesinin uygulanmasına muvafakat eden ve yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlık dikkate alınarak bir daha suç işlemeyeceği kanaati ile hakkında mahkumiyet hükmünün ertelenmesine karar verilen sanık hakkında “katılanın zararının giderilmemiş olması” biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
b) Kabule göre de;
Hapis cezası ertelenen sanık Ş.. E..’in, denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezasının "kısmen veya tamamen" infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin ihtarı yerine, ertelenen cezanın "tamamen yerine getirilmesine" karar verileceğinin belirtilmesi suretiyle TCK"nın 51/7. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık A.. D.. müdafii ile sanık Ş.. E..’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.