Esas No: 2015/11102
Karar No: 2015/5807
Karar Tarihi: 28.10.2015
Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/11102 Esas 2015/5807 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın okul arkadaşı olması dolayısıyla olay tarihinde öncesinden tanıdığı katılana facebook isimli sosyal paylaşım sitesinde umre işi ile ilgilendiğini, birçok kişiyi düzenlendiği turlar ile umreye götürdüğünü, katılanın da 1.200,00 TL ödemesi durumunda umreye götürebileceğini söylediği, paylaştığı fotoğraflarla katılan üzerinde uygun psikolojik durum oluşturduğu, katılanın sanıkla buluştuğunda sanığın istediği parayı tanık ..."ın yanında sanığa verdiği, sanığın katılanı umreye göndermediği gibi parayı da iade etmediği, eylemi tevil yollu ikrar ettiği bu şekilde dolandırıcılık suçunu işlediği anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Katılanın umreye gitme niyet ve kararının bulunması, bu kararın oluşmasında sanığın katkısının bulunmadığı dolayısıyla dini inanç ve duygularının istismar edilmemiş olması nedeniyle, sanığın eyleminin TCK 158/1-a kapsamındaki nitelikli dolandırıcılık suçunu değil, aynı Kanun"un 157/1 maddesi ile düzenlenen basit dolandırıcılık suçunu oluşturması karşısında tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi