23. Ceza Dairesi 2015/13961 E. , 2015/5765 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Şikayetçi sanık ..."ın temyiz isteminin, şikayetçi sanık sıfatıyla lehine olan hükümlerin uygulanmasına ilişkin olması nedeniyle tüm hükümlere yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanık ..."ın, sanık ..."ta olan alacağını istemesi nedeniyle tartışmaya başladıkları, sanık ..."nin yanında bulunan diğer sanıklar ... ve ... ile birlikte sanık ..."i basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralayarak kasten yaralama suçunu işledikleri, sanık ..."in de diğer sanıklara doğru attığı taşın sanık ..."ın aracının camına isabet edip zarar vermesi nedeniyle mala zarar verme suçunu işlediğinin iddia edidldiği olayda;
Sanıklar ... ve ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Şikayetçi sanık ..."a usulüne uygun olarak hakları hatırlatılmasına rağmen, 10/01/2012 tarihli duruşmada, kamu davasına katılmak istemediğini belirttiği dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK"nın 238. maddesi uyarınca usulüne uygun şekilde katılma isteminde bulunulup bu sıfatın kazanılmaması nedeniyle, aynı Kanun"un 234. maddesi uyarınca şikayetçinin kanun yoluna başvurma hakkının olmayacağının anlaşılması karşısında, vaki temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanun’un 8/1.maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık beyanları, görgü tespit tutanağı ile tüm dosya kapsamına göre mahkemenin mahkumiyet kararına ilişkin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Dosya içerisindeki adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmemesi ve TCK"nın 151/1. maddesindeki suç tanımında hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörülmesi karşısında, aynı Kanun"un 50/2. maddesi gereğince hükmolunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 28/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.