MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanmak
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın yokluğunda verilen hükmün, dosyada bilinen en son adresi olan sorguda beyan ettiği adresine ve Mahkemece tespit edilen diğer adreslerine çıkartılan ve iade edilen tebligatlardan sonra, MERNİS adresine Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi uyarınca tebliğ edilmesi, bunun mümkün olmaması halinde ilanen tebligat yapılması yerine, daha önce adli mercilerce usulüne uygun tebligat yapılmamış olmasına rağmen, Kanun"un 35. maddesine göre yapılan tebliğ işleminin usulsüz olduğu gözetilerek, sanığın öğrenme üzerine 03/11/2015 tarihli temyiz dilekçesinin süresinde olduğunun kabulü ile yapılan incelemede;
Aynı takvim yılında farklı beyanname dönemlerinde birden fazla sahte fatura kullandığı belirlenen sanık hakkında TCK‘nin 43/1. maddesi gereğince zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; gerekçeli karar başlığında “2010“ şeklinde yanlış yazılan suç tarihinin, “26/04/2011“ olarak mahallinde düzeltilmesi ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan hükmün ONANMASINA, 14/06/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.