Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2014/1316 Esas 2014/2393 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/1316
Karar No: 2014/2393
Karar Tarihi: 07.04.2014

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2014/1316 Esas 2014/2393 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İş bedelinin tahsili istemiyle açılan davada, davalı iş sahibi ile sözleşme yapmıştır. Sözleşmede proje hizmetleri ücreti ve uygulama denetimi hizmetleri bedeli düzenlenmiştir. Mahkeme, sözleşmede belirlenen götürü usulün dikkate alınmadığını ve davacı alacağının daha fazla belirlendiğini tespit etmiştir. Bu nedenle karar bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak ise 818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 365. maddesi belirtilmiştir. Bu madde götürü usulde yapılmış olan sözleşmelerde imalatın daha fazla masrafa mal olduğu gerekçesiyle iş bedelinin artırılmasını veya daha az masrafla yapıldığı gerekçesiyle iş bedelinin indirilmesini yasaklamaktadır.
15. Hukuk Dairesi         2014/1316 E.  ,  2014/2393 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Fethiye 1. Sulh Hukuk Hakimliği
    Tarihi :24.07.2012
    Numarası :2012/448-1021

    Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmâl edilerek gelmiş
    olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

    - K A R A R -

    Dava, iş bedelinin tahsili istemiyle açılmış, mahkemenin; ıslah talebi de dikkate alınarak davanın kabulüne dair kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle 30.09.2011 olan dava tarihinin karar başlığında 26.03.2012 olarak gösterilmesi maddi hataya dayalı olup mahallinde düzeltilmesinin her zaman mümkün bulunmasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
    2-Davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarına gelince;
    Taraflar arasında 02.09.2006 tarihinde adî yazılı şekilde “mimarlık hizmetleri sözleşmesi” isimli sözleşme imzalanmış olup, davacı bu sözleşmenin yüklenicisi, davalı ise iş sahibidir. Sözleşmenin 5-1. maddesinde proje hizmetleri ücreti, 5-2. maddesinde ise uygulama denetimi hizmetleri bedeli düzenlenmiştir. Sözleşmenin 5-1. maddesindeki ücret, sözleşme ve dava tarihinde yürürlükte bulunan 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 365. maddesinde belirtilen götürü usuldedir. Götürü usulde yapılmış olan sözleşmede yüklenici yapılacak imalâtı sözleşme bedeliyle yapmak zorunda olup imalâtın daha fazla masrafa mal olduğu gerekçesiyle iş bedelinin artırılmasını isteyemeyeceği gibi iş sahibi de işin daha az masrafla yapıldığı gerekçesiyle iş bedelinin indirimini isteyemez. Davacı sözleşmenin 5-1. maddesinde bahsedilen proje çizimini ve onayını yaptırıp davalıya teslim ettiğini, ancak iş bedelinin ödenmediğini belirterek bu davayı açmıştır. Mahkemece işin eksiksiz olarak yapılıp teslim edildiği kabul edildiğine göre götürü usulde belirlenen 4.091,00 TL + KDV (=4.827,38 TL) davacı alacağına hükmedilmesi gerekirken sözleşmenin götürü olarak düzenlenmiş olduğu dikkate alınmayarak alınan bilirkişi raporu doğrultusunda daha fazla davacı alacağına hükmedilmesi doğru olmamıştır.
    Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz taleplerinin reddine, 2. bent uyarınca diğer temyiz itirazlarının kabulüyle kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 07.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara