MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli kararın ikinci sayfasında ""sanık ..."in savunması"" kısmında adı belirtilen sanığın savunmasından bahsedilmesi gerekirken, sehven dosya ile ilgisi bulunmayan başka bir kişinin temyiz dilekçesinden bahsedilmiş olması, mahallinde düzeltilmesi mümkün hata olarak görülmüştür.
Sanıkların, evlenmek isteyen şikayetçiler ile muhtelif zamanlarda ve ayrı ayrı iletişime geçerek, en başından beri evlenme niyeti taşımadığını bildikleri bir tanesi aynı dosya kapsamında yargılanan ..."ı ve diğeri açık kimliği tespit edilmeyen ... ismindeki bayanları şikayetçiler ile tanıştırmak suretiyle ve evlendireceklerine inandırarak evlilik amacıyla şikayetçilerden muhtelif ziynet eşyaları ve paraların alınmasını sağladıkları, bayanların, şikayetçilerin ikametlerinde kısa bir süre kaldıktan sonra da bir bahaneyle ikameti terk ettikleri, şikayetçilerin suç duyurusunda bulunmaları üzerine yakalanan sanıkların, bu şekilde fikir ve eylem birliği içerisinde hareket ederek dolandırıcılık suçunu işlediklerinin iddia edildiği olayda;
Sanıkların, sabit görülen eylemlerinin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak
5237 sayılı TCK’nın 53.maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunma haklarından yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindeki kişiler yönünden ise söz konusu hak yoksunluklarının hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceğinin gerektiği gözetilmeden kanundaki düzenlemeye aykırı olarak yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olduğundan hükümlerin, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerde yer alan, 5237 sayılı Kanun"un 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün tamamen çıkartılıp yerine, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın c bendinde yer alan, "" kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" denilmek suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.