MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen hükmün Tebligat Kanunu 35. maddesi uyarınca 05/08/2008 tarihinde tebliğ edildiği ancak bu tarihte sanığın cezaevinde bulunduğu, gerekçeli kararın cezaevinde bulunan sanığa tebligatının gerekli olması karşısında, tebligatın usulsüz olduğu anlaşıldığından, temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilerek, yapılan incelemede;
Katılanın arkadaşı olan sanığın, katılana ait cep telefonunu bir arkadaşını aramak üzere istediği, telefonu aldıktan sonra dışarıya çıktığı, bir daha geri dönmeyerek telefonu iade etmediğinin iddia edildiği olayda,
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 12.06.2012 tarih 2011/15-440 E. 2012/229 K. Sayılı kararında da belirtildiği üzere, katılanın telefonunun zilyetliğini geçici olarak sanığa devretmesi karşısında eylemin hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek güveni kötüye kullanma suçundan hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanun"un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkın gözetilmesine 14/10/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.