Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2012/3042 Esas 2013/1870 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/3042
Karar No: 2013/1870
Karar Tarihi: 20.03.2013

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2012/3042 Esas 2013/1870 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, davacının alt yüklenici olarak taahhüt ettiği iş için davalı şirketten malzemelerin geri verilmediği gerekçesiyle bedelin iadesini talep ettiği dava konusunda karar vermiştir. Mahkeme, davalı şirket ile dava dışı yüklenici arasında yapılan sözleşmenin geriye etkili olarak feshedildiği ve sözleşmeyi bozan alacaklı olan iş sahibinin bedel iadesi isteme hakkı olduğu ancak davacının alt yüklenici olarak davalı ile sözleşme yapmadığı için bedel iadesi talebinin kabul edilemeyeceği sonucuna varmıştır. Mahkeme, davacının haksız iktisap kuralını kullanamayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 818 Sayılı Borçlar Kanunu'nun 61. ve izleyen maddeleri, 106. ve 108. maddeleri.
15. Hukuk Dairesi         2012/3042 E.  ,  2013/1870 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ticaret Mahkemesi


    Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı vekili tarafından istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı vekili Avukat ... ile davalı vekili Avukat ... geldi. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra vaktin darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması başka güne bırakılmıştı. Bu kere dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği konuşulup düşünüldü:

    - K A R A R -

    Dava, maddi tazminatın tahsili istemiyle açılmış; mahkemece, davanın kabulü ile 95.298,18 TL alacağın 20.11.2009 tarihinden itibaren işleyecek ticari faiziyle birlikte davalı taraftan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş ve verilen karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
    11.07.2008 tarihli adi yazılı şekilde yapılan sözleşme, davalı şirket ile dava dışı .... arasında yapılmıştır. Bu sözleşme, somut olayda uygulanması gereken 818 Sayılı Borçlar Kanunu"nun 355. maddesi hükmünde tanımı yapılan bir “eser” sözleşmesidir. Davalı şirket iş sahibi; dava dışı... A.Ş. ise yüklenicidir. Anılan taraflar arasında yapılan sözleşmenin konusu iş, sözleşmenin 2. maddesinde tanımlanmıştır. 10.11.2008 tarihli adi yazılı şekilde yapılan sözleşme ise, davacı şirket ile dava dışı... A.Ş. arasında yapılmıştır. Bu sözleşme de, az yukarıda belirtilen Yasa hükmü gereğince, bir eser sözleşmesidir. Dava dışı yüklenici... A.Ş. tarafından 11.07.2008 tarihli sözleşme ile yapımı yüklenilen trafo yapımı işiyle ilgili işlerin bir kısmının yapımını, 10.11.2008 günlü sözleşme uyarınca, davacı şirket “alt yüklenici” sıfatıyla yüklenmiştir. Görüldüğü üzere; davacı ile davalı şirket arasında eser sözleşmesi niteliğinde bir akdî ilişki kurulmamıştır.
    Davalı şirket ile dava dışı yüklenici şirket arasındaki sözleşme, iş sahibi davalı şirket tarafından Beşiktaş 6. Noterliği aracılığıyla gönderilen ve tebliğ olunan 20.02.2009 tarihli ihtarname ile bildirimde bulunularak fesih olunmuştur. Sözleşmenin feshine ilişkin irade bildirimi, tek yanlı bozucu yenilik doğuran haklardan olup, karşı tarafa ulaşmasıyla hüküm doğurur. Bu yasal nedenle, davalı iş sahibi şirket ile dava dışı yüklenici... A.Ş. arasındaki sözleşme 818 Sayılı Yasa"nın 106. maddesi hükmü uyarınca, “geriye etkili sonuç doğurur” şekilde fesih olunduğuna göre, aynı Yasa"nın 108. maddesi hükmü gereğince, sözleşmeyi bozan alacaklının, kendine düşen borcu ödemekten kaçınma hakkı olduğu gibi; yapmış olduğu ödemeyi de geri isteyebilir. Dava dışı yüklenici ile davalı şirket arasındaki sözleşme incelendiğinde; yüklenici tarafından işin yapımının “malzemeli” olarak yüklenildiği açıklıkla anlaşılmaktadır. Özetle açıklanan bu nedenlerle ve 818 Sayılı Yasa"nın 61. ve izleyen maddeleri hükümleri gereğince ve “haksız iktisap kuralları” uyarınca iş sahibi, ödediği bedelin yükleniciden; yüklenici ise, iş sahibine verdiklerini ve bu kapsamda malzemelerinin iadesini iş sahibinden isteyebilirler. Somut olayda, alt yüklenici davacı, davalı iş sahibi şirketten malzemelerinin geri verilmemesi sebebiyle bedelinin iadesini dava etmiş ise de; davacı ile davalı arasında akdî ilişki kurulmadığı gibi; az yukarıda açıklanan yasal sebeplerle, dava dışı yüklenici şirkete iadeyle yükümlü olan davalıdan malzeme bedelinin tahsilini isteyemez. Mahkemece, yukarıda açıklanan hususlar gözden kaçırılarak, hukuksal dayanağı bulunmayan bilirkişi raporunun hükme dayanak alınması sonucu davanın kabulüne karar verilmesi doğru olmamıştır. Tüm bu sebeplerle davanın tümden reddine karar verilmesi gerekirken mahkemece davanın kabulüne karar verilmesi doğru olmadığından kararın bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, 990,00 TL duruşma vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 20.03.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.


    Hemen Ara