Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/153 Esas 2020/4696 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/153
Karar No: 2020/4696
Karar Tarihi: 03.06.2020

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/153 Esas 2020/4696 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi         2020/153 E.  ,  2020/4696 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet


    Yerel mahkemece sanıklar ... ve ... hakkında hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
    Hükmedilen cezaların türleri ve süreleri itibarıyla sanık ... müdafii tarafından yapılan duruşmalı inceleme isteminin, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 318. maddesi gereğince REDDİNE,
    1-Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan yapılan incelemede;
    Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin verilen kararların 5271 sayılı Yasa"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraz yolu açık olup temyizi olanaklı olmadığından ve itiraz merciince 28.12.2018 tarihinde itirazın reddine karar verildiği görülmekle, dosyanın incelenmeksizin mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE,
    2-Sanıklar ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan yapılan incelemede;
    Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezalarının miktarları ve türlerine göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanık ... müdafiinin ve sanık ...’nin temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
    3-Sanıklar ... hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından yapılan incelemede;
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; sanık ... tarafından hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarının, işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1-5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 324. maddesinin 2. ve 3. fıkralarında yargılama giderlerinin neleri kapsayacağının, kimin tarafından belirleneceğinin, kime ve nasıl yükletileceğinin düzenlendiği, buna göre iştirak halinde her bir sanığın sebebiyet verdiği yargılama giderlerinin ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise paylarına düşen oranın belirlenerek karar verilmesi gerekirken yargılama giderlerinin mütesaviyen tahsiline karar verilmesi,
    2-Vekalet ücretinin sanıklardan tahsil şeklinin kararda gösterilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz talepleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından yargılama giderleri çıkarılarak yerine hesaplanan bedel üzerinden "Her bir sanığın sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden ise eşit olarak sorumlu tutulmalarına" ve hükümlerden vekalet ücreti kısmının çıkarılarak yerine “Belirlenen vekalet ücretinin sanıklardan eşit olarak tahsiline” cümlelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
    4- Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan yapılan incelemede;
    Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nun 142/1-b maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasa"nın 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık asli dava zamanaşımının, sanığın ilk savunma tarihi olan 15.10.2009 tarihinden son karar tarihi olan 23.10.2018 tarihine kadar geçmiş bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nin temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında hırsızlık suçundan dolayı açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 03.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.









    Hemen Ara