MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 17. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 17.10.2019 tarih ve 2015/391-2019/430 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “forwarder” olarak ifade edilen gemisi olmaksızın Konteyner ve deniz nakliye işi yaptığını, davalı şirket tarafından ithal edilen bir kısım malların Çin-Türkiye arasındaki taşıma işini gerçekleştirdiğini, bu taşıma nedeniyle 001707, 001476 ve 000282 nolu konişmentolardan kaynaklı faturalar ve bu faturalar nedeniyle davalı şirketten navlun, demuraj, terminal, yükleme boşaltma, liman değişimi geçici kabul dokümantasyon, baf ücreti toplamı olmak üzere toplam 29.940,30 USD alacağı ile 336,00 TL kara taşımasından kaynaklı alacağının bulunduğunu ileri sürerek 29.440,30 USD ve 336,30 TL alacaktan yabancı para cinsinden olanının fiili ödeme tarihindeki Merkez Bankası döviz satış kuru üzerinden tahsiline, alacağa reeskont faizi uygulanılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap dilekçesi sunmamıştır.
Mahkemece Dairemiz bozma ilamına uyularak, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre davacının deniz taşıma işi organize eden freight forwarder tabir edilen taşıma işleri organizatörü olduğu, ceza dosyası içindeki gümrük beyannameleri ve alıcı ile satıcı arasındaki satış sözleşmesini ispat eden faturalarda teslim şeklinin FOB olarak kararlaştırıldığının görüldüğü, uyuşmazlıkta alıcının davalı olduğu, TTK m. 814 uyarınca davalının da taşıyan sayılacağı, fiili taşıyanın üstlenmediği boşaltma masraflarının davacı tarafından yüklenildiği, boşaltma limanı masrafları 435,10 USD ve 336,30 USD olup davalıdan talep edilebileceği, uyuşmazlıkta, davacının navlunu tahsil etmediğini beyan ettiği, birinci taşımaya konu olan hem ara hem de ana konişmentoda freight collect kaydının yer aldığı, üçüncü taşımaya konu olan ara konişmentoda da “freight collect” kaydının yer aldığı, bu kaydın yer aldığı taşımalarda genellikle hem taşıtan hem de gönderilen sıfatı alıcıya ait olacağı, davacının birinci taşımaya konu 2.150 USD ile üçüncü taşımya konu 2.150 USD"lik navlunu davalıdan istenebileceği, ikinci taşımaya konu olan ara konişmentoda navlunun peşin ödendiği anlamına gelen “freight prepaid” kaydının yer aldığı, davacının navlunu tahsil edemediğine ilişkin başka delil sunmadığı, ticari defterlerini de sunmadığı, bu şekilde navlunun ödenmediğinin mevcut belgelerle ispat edilemediği, konteynerlerin iadesindeki gecikme sebebiyle bir bedel isteyebilecek kişinin, navlun sözleşmesi uyarınca fiili taşıyan olduğu, fiili taşıyanların birinci taşıma bakımından Maersk Sea Land, üçüncü taşıma bakımından ise Norasia şirketi olduğu, uyuşmazlıkta davacının demuraj ücreti talebinde bulunabilmesi için bu meblağları dava-dışı fiili taşıyanlara ödemiş olması gerekeceği, davacının ticari defterlerini sunmadığı ve fiili taşıyanlara yaptığı ödemeyi de ispatlayamadığı gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 5.725 USD"nin dava tarihinden itibaren işleyecek 3095 sayılı Kanun"un 4/a madde ve fıkrası; 336,30 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 03.12.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.