Vekili              : Av. M.Ö.

            Davalı            : İzmir Valiliği 

            O L A Y : İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı İzmir Kabahatler Bürosu’nun 17.11.2008 gün ve 2008/3733 sayılı idari yaptırım kararı ile, Cumhuriyet Savcısı tarafından K.U. hakkında alkollü araç kullanmak (4. kez) nedeniyle 2918 sayılı Kanun’un 48/5. maddesi uyarınca 4.568,00 YTL para cezası verilmiştir.

Davacı vekili, para cezasına karşı adli yargı yerinde itirazda bulunmuştur.

            İZMİR 4. SULH CEZA MAHKEMESİ; 9.3.2009 gün ve E:2009/33 D.İş, K:2009/24 D.İş sayı ile, itiraz eden vekili, idarenin 17.11.2008 gün ve 2008/4855 E, 2008/3733 K sayılı kararı ile alk­ollü araç kullandığı iddiası ile idari para cezası düzenlendiğini, bu işlemin usul ve yasaya uygun olmadığından bahisle itiraz ederek idari para cezasının iptalini istemiş ise de; 30.3.2005 günü yürürlüğe giren 5326 sayılı Yasa’nın 3. maddesinde değişiklik yapan ve 19.12.2006 günü yürürlüğe giren 5560 sayılı Yasa’nın 31. maddesinde, idari yaptırım kararlarına karşı kanun yoluna ilişkin hükümlerinin diğer kanunlarda aksine hüküm bulunmaması halinde sulh ceza mahkemelerinin gör­evli olduğu hususunun hüküm altına alındığı; bunun yanısıra aynı Yasanın 34/8 maddesinde ise, "idari yaptırım kar­arının verildiği işlem kapsamında aynı kişi ile ilgili olarak idari yargının görev alanına giren kararların da verilmiş olması halinde; idari yaptırım kararına ilişkin hukuka aykırılık iddialarının bu işlemin iptali talebi ile birlikte idari yargı merciinde görülür" demek suretiyle idari yaptırım kararı ile birl­ikte para cezası öngörüldüğü takdirde anlaşmazlığın çözüm yerinin idari yargı mahkemeleri olacağını hüküm altına aldığı ve para cezası ile birlikte karar verildiği, bu nedenle itirazın çözüm yerinin idare mahkemesi olduğu gerekçesiyle 19.12.2006 günü yürürlüğe giren 5560 sayılı Yasa’nın 34/8 maddesi uyarınca görevsizlik kararı vermiş; bu karar kesinleşmiştir.

            Davacı vekili, bu kez, söz konusu idari para cezasının kaldırılması istemiyle idari yargı yerinde dava açmıştır.

            İZMİR 4. İDARE MAHKEMESİ; 9.4.2009 gün ve E:2009/612, K:2009/563 sayı ile, 5326 sayılı Kabahatler Kanunu"nun 23. maddesinde, Cumhuriyet savcısının, kanunda açıkça hüküm bulunan hallerde bir kabahat dolayısıyla idari yaptırım kararı vermeye yetkili olduğu, bir suç dolayısıyla başlatılan soruşturma kapsamında bir kabahatin işlendiğini öğrenmesi halinde Cumhuriyet savcısının durumu ilgili kamu kurum ve kuruluşuna bildirebileceği gibi, kendisinin de idari yaptırım kararı verebileceği, soruşturma konusu fiilin kabahat oluşturduğunun anlaşılması halinde Cumhuriyet savcısının bu nedenle idari yaptırım kararı vereceği, Kanunun 27. maddesinin 1. fıkrasında, idari para cezası ve mülkiyetin kamuya geçirilmesine ilişkin idari yaptırım kararına karşı, kararın tebliği veya tefhimi tarihinden itibaren en geç on beş gün içinde sulh ceza mahkemesine başvurulabileceği, 29. maddesinin 1. fıkrasında ise, Mahkemenin verdiği son karara karşı, yargı çevresinde yer alan ağır ceza mahkemesine itiraz edilebileceği, bu itirazın kararın tebliği tarihinden itibaren en geç yedi gün içinde yapılacağının kurala bağlandığı, dava dosyasının incelenmesinden, davacının İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı Kabahatler Bürosu"nun 17.11.2008 gün ve Kabahat Defteri No:2008/4855, K:2008/3733 sayılı kararı ile, 4.568.-TL para cezası ile cezalandırılması üzerine idari yaptırım kararının iptali ve para cezasının kaldırılması istemiyle İzmir 4. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2009/33 D. İş esasına kayden açılan davada, 2009/24 D.İş karar nosu ile davanın görev yönünden reddine karar verildiği, bu kararın davacıya tebliği üzerine de aynı istemle bakılan davanın açıldığının anlaşıldığı, yukarıda anılan 5326 sayılı Kabahatler Kanunu hükümleri uyarınca idari yaptırım kararı kapsamında Cumhuriyet savcısınca verilen  para cezası kararlarına karşı açılacak davaların görüm ve çözümünün sulh ceza mahkemesinin görevine girdiği gerekçesiyle görevsizlik kararı vermiş; bu karar, karara yapılan itirazın reddi suretiyle kesinleşmiştir.

İNCELEME VE GEREKÇE :

Uyuşmazlık Mahkemesi Hukuk Bölümü’nün, Ahmet AKYALÇIN’ın Başkanlığında, Üyeler: Mustafa KICALIOĞLU, Mahmut BİLGEN, Habibe ÜNAL, Sıddık YILDIZ, Muhittin KARATOPRAK ve Sedat ÇELENLİOĞLU’nun katılımlarıyla yapılan 5.7.2010 günlü toplantısında:

            l-İLK İNCELEME: Dosya üzerinde 2247 sayılı Yasa’nın 27. maddesi uyarınca yapılan incelemeye göre:

Uyuşmazlık Mahkemesi Genel Kurulu’nun 11.7.1988 günlü, E:1988/1, K:1988/1 sayılı İlke Kararında, “2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş ve İşleyişi Hakkında Kanunun bütünüyle incelenip değerlendirilmesinden, bu Kanunun uygulanması yönünden 2 nci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan, ‘ceza uyuşmazlıkları’ ibaresinden, savcının ya da şahsi davacının talebi ile başlayan yargılaması sonunda sanığın mahkumiyetine ya da beraatine hükmedilebilecek davalarda, askeri ve adli ceza mahkemeleri arasında çıkan görev ve hüküm uyuşmazlıklarının anlaşılması, bunun dışında kalan tüm görev uyuşmazlıklarının ‘hukuk uyuşmazlığı’ sayılması gerektiği sonucuna varılmaktadır. Uygulanması idari organlara bırakılan cezalar, adli nitelikte olmadığından, bunlar hakkında yapılan itirazlar ya da açılan davalar ‘ceza davası’ olarak nitelendirilemezler. İdari niteliklerinden dolayı bu davalara ilişkin görev ve hüküm uyuşmazlıklarının Uyuşmazlık Mahkemesinin Hukuk Bölümünde incelenip çözümlenmesi gerektiği…” açıkça belirtilmiştir. Bu durum göz önüne alındığında, olay bölümünde yazılı başvuru konusu görev uyuşmazlığının Hukuk Bölümünde incelenmesi gerektiği kuşkusuzdur.

            Adli ve idari yargı yerleri arasında anılan Yasanın 14. maddesinde öngörülen biçimde olumsuz görev uyuşmazlığı doğduğu, idari yargı dosyasının davacı vekilinin istemi üzerine son görevsizlik kararını veren Mahkemece adli yargı dosyası ile birlikte Mahkememize gönderildiği ve usule ilişkin herhangi bir noksanlık bulunmadığı anlaşıldığından, adli ve idari yargı yerleri arasında doğan görev uyuşmazlığının esasının incelenmesine oybirliği ile karar verildi.

                II-ESASIN İNCELENMESİ : Raportör-Hakim Nurdane TOPUZ’un, davanın çözümünde adli yargının görevli olduğu yolundaki raporu ile dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Dr. İlknur ALTUNTAŞ ile Danıştay Savcısı Mehmet AKKAYA’nın davada adli yargının görevli olduğu yolundaki sözlü açıklamaları da dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :