Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/11551 Esas 2022/1832 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir sanığın değişik tarihlerde 11 yaşındaki bir çocuğu cinsel amaçla arabasına alarak gezdirerek kişiyi hürriyetinden yoksun kıldığı ve beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel istismar suçu işlediği gerekçesiyle mahkum edildiğini belirtmektedir. Nitelikli cinsel istismar suçundan verilen cezanın yerinde olduğu ve sanık müdafisinin temyiz talebinin reddedildiği kararda belirtilmiştir. Ancak sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen cezanın kanuni sınırlar içinde tayin edilmediği ve aynı Kanunun 43. maddesi gereği artırılması gerektiği belirtilerek, kararın bu açıdan bozulması gerektiği ifade edilmiştir. Kararın gerekçesi doğrultusunda, sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen cezanın aynı Kanunun 43. maddesi gereği artırılması gerektiği, ancak yazılı şekilde eksik ceza verildiği gerekçesiyle kararın bozulduğu belirtilmektedir. Kanun maddeleri olarak TCK’nın 109/1, 3-f, 5. maddeleri, 43. ve 5237 sayılı Kanun'da düzenlenen ceza artırımı maddesi ifade edilmektedir.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (değişik tarihlerde birden fazla)
HÜKÜM : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluşa uygun kabule göre sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik tarihlerde on bir yaşındaki mağdureyi hukuken geçersiz rızasına istinaden cinsel amaçla arabasına alarak gezdirmesi şeklinde sübuta eren eylemlerinin zincirleme şekilde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu gözetilerek 5237 sayılı TCK’nın 109/1, 3-f, 5. maddeleri uyarınca tayin edilen cezanın aynı Kanunun 43. maddesi ile artırılması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayini,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısı ile sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 02.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.