Esas No: 2021/15514
Karar No: 2022/1934
Karar Tarihi: 03.03.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/15514 Esas 2022/1934 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2021/15514 E. , 2022/1934 K.Özet:
Sanık, çocuğun cinsel istismarı suçundan Alanya 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından mahkum edildi. Ancak, yapılan istinaf başvurusu sonucu Bölge Adliye Mahkemesi kararıyla hüküm kaldırıldı. Dosya yeniden incelendi ve sair temyiz itirazları reddedildi. Ancak, ceza belirlenirken yetersiz gerekçeler kullanıldığı, takdiri indirimin uygulanması veya uygulanmamasına ilişkin kararların gerekçeli olması gerektiği ve takdiri indirimin somut gerekçe ile uygulanması gerektiği belirtildi. Bu nedenle, sanığın mahkumiyetine dair hüküm bozuldu ve dosya yeniden Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderildi.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 61. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 62. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkraları
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair Alanya 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 17.01.2020 gün ve 2019/257 Esas, 2020/12 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulüyle hükmün kaldırılarak bu suçtan mahkumiyetine
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 61. maddesi gereğince temel ceza belirlenirken söz konusu maddenin birinci fıkrasında yedi bent halinde sayılan hususlar nazara alınarak somut gerekçe gösterilmesi gerektiği gözetilmeden kanunda yer alan bir kısım ifadelerin tekrarlanması şeklindeki yetersiz gerekçeyle teşdit uygulanması ve aynı Kanunun 62. maddesinde düzenlenen takdiri indirimin uygulanmasına veya uygulanmamasına ilişkin kararların da gerekçeli olmasının zorunlu olduğu nazara alındığında " Failin fiilden sonraki davranışları, yargılama sürecindeki tutum ve davranışları dikkate alındığında fail yararına cezai hafifletecek takdiri indirim sebebi bulunmadığından TCK'nın 62. maddesinin tatbikine takdiren yer olmadığına” şeklindeki açıklamanın kanun koyucunun aradığı anlamda kanuni ve yeterli bir gerekçe niteliği taşımadığı dikkate alınmadan yazılı şekilde eksik gerekçe ile hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 09.04.2020 gün ve 2020/363 Esas, 2020/673 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun kabulüyle hükmün kaldırılarak sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair kurulan hükmün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmesine, 03.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.