Esas No: 2021/19830
Karar No: 2022/1987
Karar Tarihi: 07.03.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19830 Esas 2022/1987 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2021/19830 E. , 2022/1987 K.Özet:
Sanık, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkum edilirken, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraat etti. İlk derece mahkemesi tarafından verilen beraat kararı, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından incelenmiş ve istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Ancak, hüküm sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyetiyle ilgilidir. Temyiz incelemesinde, CMK’nın 298. maddesi gereğince temyiz istemi reddedilmiş, mahkumiyet kararı ise kesinleşmiştir. Mahkeme kararında, suçu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 109/1. maddesinde yer alan hapis cezasının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırının on yıldan az olması ve 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurularının esastan reddedildiği belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyeti ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine dair Gümüşhane Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 09.12.2020 gün ve 2020/132 Esas, 2020/161 Karar sayılı hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurusunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
İlk derece mahkemesi tarafından gerçekleştirilen yargılama neticesinde sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine dair verilen kararla ilgili istinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesince anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hüküm temyiz edilmiş ise de, müsnet suçu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 109/1. maddesinde yer alan hapis cezasının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırının on yıldan az olması ve 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükümlerin kesin olup, temyiz edilememesi karşısında, vaki temyiz isteminin CMK’nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve katılan Bakanlık vekili ile sanık müdafisinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, katılan Bakanlık vekili ile sanık müdafisinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmesine, 07.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.