Mahkemesi :Ticaret Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiş, davalı vekili tarafından duruşma istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen günde davacı vekili Avukat ... ile davalı vekili Avukat ... geldi. Temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan taraflar avukatları dinlendikten sonra eksiklik nedeniyle mahalline iade edilen dosya ikmal edilerek gelmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu işin gereği konuşulup düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, 818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 355 ve devamı maddelerinde düzenlenen eser sözleşmesinden kaynaklanmış olup, davalı yükleniciye yapılan fazla ödemenin iadesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen karar taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Mahkemece, hüküm altına alınan alacağın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Davacının fazla ödemenin iadesini miktar göstererek talep ettiği 20.10.2006 tarihli yazısı davalıyı temerrüde düşürücü niteliktedir. Bu yazının tebliğ edildiğine dair dosyada belge bulunmamakla birlikte, davalı yüklenici vermiş olduğu 06.02.2013 tarihli beyan dilekçesinde davacının 20.10.2006 tarihli yazısını 31.10.2006 tarihinde tebliğ aldığını kabul etmiştir. 31.10.2006 tarihine 20.10.2006 tarihli yazıda davalıya tanınan 1 aylık ödeme süresi eklendiğinde temerrüt 01.12.2006 tarihinde gerçekleşmiş olacağından faizin başlangıcının bu tarih esas alınarak belirlenmelidir. Mahkemece, faizin bu tarihten başlatılması gerekirken dava tarihinin temerrüde esas alınarak faize başlangıç yapılması doğru olmamıştır.
Diğer yandan dava dilekçesinde alacağın reeskont faiziyle birlikte tahsili istenmiş, mahkemece yasal faize hükmedilmiştir. Sözleşme tarihinde yürürlükte bulunan 6762 sayılı TTK"nın 12/3. maddesi gereğince her çeşit imal ve inşa işi ticari iş sayıldığından 3095 sayılı Yasanın 2/2. maddesi uyarınca alacağa avans faizi talep edilebilir ise de, reeskont faizi avans faizinden daha düşük olduğu ve T.C. Merkez Bankası"nca halen reeskont faiz oranları yayınlandığından mahkemece davacının talebi ile bağlı kalınarak hüküm altına alınan alacağa reeskont faizi uygulanması gerekirken yasal faize hükmedilmesi de doğru olmamıştır.
Kararın açıklanan nedenlerle davacı yararına bozulması gerekirse de, yapılan yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 6100 sayılı HMK"nın geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nın 438/VII. maddesi uyarınca kararın düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ:Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bent uyarınca kararın hüküm fıkrasının 1.bendinin 1. satırında yar alan “dava kelimesinin çıkartılarak yerine “01.12.2006” tarihinin yazılmasına, yine 1. bendin 2. satırında yer alan “yasal” kelimesinin çıkartılarak yerine “reeskont” kelimesinin yazılmasına, kararın değiştirilmiş bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 1.100,00 TL duruşma vekâlet ücretinin davalıdan alınarak Yargıtay"daki duruşmada vekille temsil olunan davacıya verilmesine, aşağıda yazılı bakiye 20.858,00 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, ödediği temyiz peşin harcının istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 20.11.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.