Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19841 Esas 2022/2149 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan verilen mahkumiyetine dair yapılan istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Mağdurenin şikayetçi olmadığını beyan etmesi nedeniyle yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmamaktadır. Ancak, suç tarihi itibarıyla on altı yaşında olan mağdurenin ifadeleri çelişkili ve deliller dosya içeriğiyle çelişmektedir. Bu nedenle mahkumiyet kararı yerinde görülmemiş ve istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Ancak sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemleri kabul edilmiştir ve vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Bu kararın gerekçesi, 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. maddeleri gereğince verilmiştir.
5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekillerin hükmü temyize götüremeyeceğini belirtmektedir.
5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. maddeleri ise, temyiz incelemesi sonucunda kararın bozulmasına karar verildiğinde, tek hakim tarafından verilmiş kararların bozulamayacağını, sanık hakkında hapis cezası verilmesi halinde cezanın infazı için kararın kesinleşmesi gerektiğini ve bozma kararının gerekçesinin açıkça belirtilmesi gerektiğini belirtmektedir.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Eskişehir 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 19.11.2020 gün ve 2020/259 Esas, 2020/438 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihi ile ilk derece mahkemesinde ifadesinin alındığı 28.07.2020 günlü duruşmada on beş yaşından büyük olan mağdurenin şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Suç tarihi itibarıyla on altı yaşı içerisinde bulunan mağdurenin aşamalarda başka delille desteklenmeyen çelişkili ifadeleri, savunma ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında, ilk derece mahkemesinin kabulünde yer alan sübuta ilişkin delillerin dosya içeriğiyle çelişmesi nedeniyle mahkumiyet kararının yerinde olmadığı anlaşıldığından, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, katılan Bakanlık vekili ile sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 27. Ceza Dairesinin 30.12.2020 gün ve 2020/1812 Esas, 2020/623 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre sanığın atılı suçtan TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu veya hükümlü bulunmadığı takdirde derhal salıverilmesinin temini için ilgili yerlere müzekkere yazılmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 27. Ceza Dairesine gönderilmesine, 10.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.