Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/1589 Esas 2022/2257 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından sanığın mahkumiyetine karar vermiş ancak 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesindeki hata hükümlerinin uygulanıp uygulanmadığı konusunda değerlendirme yapılmadan eksik gerekçe ile karar verilmiştir. Bu nedenle sanık müdafisinin temyiz itirazları yerinde görülmüş ve hükümler 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA karar verilmiştir.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 30. maddesi, 'Kusurun muvakkat olduğu haller' başlığı altında düzenlenmiştir. Maddede, “Yaptığı yanlışı kasten işlememiş olan kimse hakkında infazın ertelenmesine karar verilebilir” denilmektedir.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 230. maddesi, “Kararın gerekçesi” başlığı altında düzenlenmiştir. Maddede, “Kararın gerekçesi, suçlamaya, suça ilişkin isnada ve savunmanın cevabına, delillerin tartışılmasına, tutuklama kararının veya tutuklamaya yer olmadığına karar verilmesine ilişkin nedenlere, hükümden önce yapılması gereken işlemlere, hüküm fıkrasındaki cezanın türü ve miktarının belirlenmesine ilişkin nedenlere dayandırılır” denilmektedir.
5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, \"Kararın bozulması ve yeniden yargılama\" başlığı altında düzenlenmiştir

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın, aşamalarda mağdureyi on beş yaşından büyük bildiği yönündeki savunması, mağdure ifadeleri ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, olayda 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışıldıktan sonra hükme varılması gerekirken bu konuda herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet kararları verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 230. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 14.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.