Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19418 Esas 2022/2319 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Ceza Dairesi, çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine karar verilen sanığın istinaf başvurusunu esastan reddetti. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen incelemede istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebeplerinin yerinde görülmediği, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin esastan reddiyle hükmün ONANMASINA karar verildi. Kanun maddeleri olarak ise, 5271 sayılı CMK'nın 288, 294 ve 302/1. maddeleri göz önünde bulunduruldu.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair İstanbul Anadolu 4. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 07.09.2020 gün ve 2020/61 Esas, 2020/280 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen kararla ilgili kanun yoluna başvurulmadığı gözetilerek dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesine gönderilmesine, 15.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.