Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/20049 Esas 2022/2324 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Hatay 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve Bölge Adliye Mahkemesi tarafından da onanan bir karar, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan sanığın mahkumiyetine dairdir. Sanığın avukatları ve Bakanlık vekili, temyiz başvurusunda bulunmuş ancak yapılan inceleme sonrasında temyiz sebepleri yerinde görülmediği için talepleri reddedilmiştir. Kararın bir örneği, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine gönderilmiştir. Karşı oyda ise, sanık hakkında verilen kararın bozulması gerektiği savunulmuştur. Bu görüş, temel cezanın teşdiden uygulanmasına ilişkin maddenin tatbikine yer olmadığına dair gösterilen gerekçelerin yeterli olup olmadığını sorgulamaktadır. İlk derece mahkemesince yapılan tespit ve takdiri indirime ilişkin gerekçelerin denetim amacına uygun olmadığı belirtilerek istinaf başvurusunun kabul edilmesi gerektiği savunulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 288, 294 ve 302/1. maddeleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Hatay 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 29.09.2020 gün 2020/139 Esas, 2020/229 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve sanık müdafileri ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafileri ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesine gönderilmesine, 15.03.2022 tarihinde üye ...'un karşı oyu ve oy çokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY

Dairenin Sayın çoğunluğu ile aramızdaki uyuşmazlık, temyize konu edilen hükümde temel cezanın teşdiden uygulanmasına ve takdiri indirim nedenine ilişkin maddenin tatbikine yer olmadığına dair gösterilen gerekçelerin yeterli olup olmadığına ilişkindir.
İlk derece mahkemesince sanık hakkında temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak tespiti ve takdiri indirime ilişkin 5237 sayılı TCK’nın 62. maddesinin tatbiki esnasında denetime elverişli somut gerekçeler gösterilmesi gerektiği nazara alınmadan ilgili kanun maddelerindeki bir kısım ibarelerin tekrarlanması suretiyle temel cezanın teşdiden belirlenip 62. maddenin tatbikine yer olmadığına karar verilmesi karşısında söz konusu hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü zorunlu iken esastan reddedilmesi nedeniyle temyize konu kararın bozulması gerektiği görüşünde olduğumdan onanması yönündeki sayın çoğunluğun görüşüne katılmıyorum.