Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/20048 Esas 2022/2289 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarına teşebbüs, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 10.09.2020 gün ve 2020/288 Esas, 2020/167 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun kabulüyle hükümlerin kaldırılarak çocuğun cinsel istismarına teşebbüs suçundan beraati ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkumiyetine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarına teşebbüs suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile katılan mağdure vekilinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen yargılama neticesinde vaki istinaf başvurusunun kabulüyle hükmün kaldırılarak müsnet suçtan beraatine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA,
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Savunma, mağdure ve tanık beyanları ile tüm dosya kapsamı dikkate alındığında mağdurenin kullandığı cep telefonunun ailesi tarafından elinden alınması nedeniyle evden kaçması üzerine ailesinin mağdureyi aramaya başladıkları ve araçları durdurup mağdureyi görüp görmediklerini sordukları sabit olduğu, mağdurenin beyanına göre de, sanığın mağdureyi ailesine götürme teklifinin mağdure tarafından kabul edilmemesi üzerine kendi evine götürdüğü, evde bir müddet kaltıktan sonra mağdurenin talebi üzerine arkadaşının evine bıraktığı ve bu süreçte şahsına da bir zarar vermediğinin anlaşılması karşısında sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 109/1, 109/3-f, 110 maddelerinin tatbik edilmesi gerektiği halde yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle, fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan mağdure vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 03.12.2020 gün ve 2020/1339 Esas, 2020/1934 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun kabulüyle hükmün kaldırılarak sanığın kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan mahkumiyetine dair hükmün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, bozma sebebine göre sanığın atılı suçtan TAHLİYESİNE, başka suçtan tutuklu veya hükümlü olmadığı takdirde derhal salıverilmesinin ilgili yerlere en seri şekilde bildirilmesi için müzekkere yazılmasına, dosyanın Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmesine, 15.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.