Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/17501 Esas 2022/2373 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı (mağdurlar ... ile ...'a karşı), kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (mağdur ...'a karşı), tehdit (mağdur ...'e karşı)
HÜKÜM : Sanığın çocuğun cinsel istismarı (mağdur ...'a yönelik), çocuğun nitelikli cinsel istismarı (mağdur ...'e yönelik), kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (mağdur ...'a yönelik) suçlarından mahkumiyeti ile tehdit suçundan (mağdur ...'e yönelik) beraatine dair Gaziantep 4. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 03.10.2019 gün ve 2018/587 Esas, 2019/432 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun tehdit suçundan kurulan hüküm yönünden esastan, çocuğun cinsel istismarı ve çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçlarından kurulan hükümler açısından düzeltilerek esastan reddine, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden ise karardaki mahkumiyete dair bölümün çıkarılarak yerine sanığın bu suçtan beraatine karar verilmesi suretiyle düzeltilerek esastan reddine
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemi ile katılan mağdur vekilinin tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediğinin anlaşılması ve sanık hakkında tehdit suçundan gerçekleştirilen yargılama sonucunda atılı suçtan beraatine dair ilk derece mahkemesince verilen kararla ilgili yapılan başvuru üzerine istinaf incelemesini yapan Bölge Adliye Mahkemesince anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hüküm temyiz edilmiş ise de, müsnet suçu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 106/1. maddesinde yer alan hapis cezasının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırının on yıldan az olması ve 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükümlerin kesin olup temyiz edilememesi karşısında, katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemi ile katılan mağdur vekilinin tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin CMK’nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık müdafisi ile katılan mağdurlar vekilinin çocuğun cinsel istismarı, çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve sanık müdafisi ile katılan mağdurlar vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine dair kurulan hükümlere yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisi ile katılan mağdurlar vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükümlerin ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.