Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12310 Esas 2021/5174 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12310
Karar No: 2021/5174
Karar Tarihi: 23.06.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12310 Esas 2021/5174 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık bir araç kullanırken taksirle yaralamaya sebep olmuştur. Yaya olan kazada diğer kişi basit tıbbi ölçüde yaralanmış, ancak ilk kişide yüzünde sabit bir iz kalmıştır. Mahkeme, sanığın kusurlu olduğunu tespit etmiştir fakat yargılama sonucunda beraat kararı vermiştir. Ancak sanık hakkında sürücü belgesi olmadığı tespit edilmiştir ve TCK'nın 53/6. Maddesi gereği sürücü belgesinin 3 ay süreyle geri alınması kararı verilmiştir. Kararda, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1. Maddesinin (g) bendinde yer alan suçun sebep ve saikleri gerekçelerine dayanılmaması gerektiğine vurgu yapılmıştır. Hüküm, kanuna aykırı olduğu için bozulmuş ve belirtilen hususların düzeltilmesi kararı verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri: TCK'nın 89/4, 62/1, 51/1-8, 53/6, ve 61/1 (g) bendi.
12. Ceza Dairesi         2019/12310 E.  ,  2021/5174 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi:Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 51/1-8, 53/6. maddelerine göre mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Olay günü saat 22:30 sıralarında, sanığın sevk ve idaresindeki aracı ile meskun mahalde, gece vakti, tek yönlü asfalt kaplama yolda seyir halindeyken, olay mahalline geldiğinde direksiyon hakimiyetini kaybederek yolun solunda yürüyen yaya katılanlara çarpması sonucu, katılan ..."in yüzünde sabit iz kalacak şekilde, katılan ..."in ise basit tıbbi müdahale ile giderilir şekilde yaralandıkları olayda; sanığın kazanın meydana gelmesinde tamamen kusurlu olduğu anlaşılarak yapılan incelemede;
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın kusuru bulunmadığına, beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    1-Dosya içeriğinden ve UYAP üzerinden yapılan sorgulamada, suç tarihi itibariyle sürücü belgesi bulunmadığı anlaşılan sanık hakkında TCK"nın 53/6. maddesi gereğince sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi suretiyle anılan madde gereğince 3 ay süre ile sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi,
    2-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "suçun sebep ve saikleri" gerekçelerine dayanılmayacağının gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün birinci paragrafında yer alan, "suç sebep ve saikleri" ibareleri ile sürücü belgesinin geri alınmasına ilişkin paragrafın çıkartılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23.06.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



    Hemen Ara