Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19816 Esas 2022/2468 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma

HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Kırşehir Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 14.02.2019 gün ve 2018/501 Esas, 2019/82 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurularının esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde,
Hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a. maddesi uyarınca ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafisi, katılan mağdure vekili ve katılan Bakanlık vekilinin söz konusu hükme yönelik temyiz istemlerinin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında nitelikli cinsel istismar suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Sanığın mağdurenin kendisine on beş yaşından büyük olduğunu söylediği yönündeki savunması, mağdurenin ifadeleri, tanık anlatımları ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, olay tarihinde arkadaşı olan mağdureyle cebir veya tehdit olmaksızın cinsel ilişkiye giren sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışıldıktan sonra hükme varılması gerekirken bu konuda herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi ve 5237 sayılı TCK'nın 58/5. maddesinde yar alan “Fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişilerin işlediği suçlar dolayısıyla tekerrür hükümleri uygulanmaz” şeklindeki düzenleme ile tekerrüre esas alınacak hükme konu suçun, fail tarafından onsekiz yaşından önce işlenmiş olması halinde, tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağına dair Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.06.2009 gün ve 2008/2-234 Esas, 2009/169 Karar sayılı ilamı nazara alınıp, sanığın Kırşehir 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 2016/533 Esas, 2017/405 Karar sayılı ilamına konu suçu işlediği tarihte on sekiz yaşından küçük olduğunun anlaşılması karşısında anılan mahkumiyet kaydının tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde hükmedilen sonuç cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi karşısında, söz konusu hükme yönelik istinaf başvurularının kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi, katılan mağdure vekili ve katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17.Ceza Dairesinin 16.11.2020 gün ve 2019/894 Esas, 2020/1422 Karar sayılı vaki istinaf başvurularının esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 17.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.