Esas No: 2021/24113
Karar No: 2022/2502
Karar Tarihi: 21.03.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/24113 Esas 2022/2502 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2021/24113 E. , 2022/2502 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama (mağdurlar ... ile ...’e karşı), cinsel taciz (mağdure ...’ya karşı)
HÜKÜM : Mahkumiyet (mağdur sayısınca), sanık ...’in temyiz isteminin reddi
İlk derece mahkemesince verilen hükümler ile temyiz isteminin reddine dair ek karar temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık ...’in temyiz isteminin reddine dair verilen ek kararın incelenmesinde;
Gerekçesi gösterilmek suretiyle temyiz isteminin reddine dair verilen ek karar usul ve kanuna uygun bulunduğundan, sanık ...’in yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle ek kararın ONANMASINA,
Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Sanığın işlediği kabul edilen cinsel taciz, kasten yaralama suçlarının üst sınırlarının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükümleri kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas-2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 21.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
