Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/24716 Esas 2022/2591 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından beraat etti. Ancak çocuğun cinsel istismarı suçunda sanığın hükümden önce öldüğü ortaya çıktı. Bu nedenle mahkeme, sanık hakkında karar verilmesi gerektiğinin gözetilmediği gerekçesiyle temyiz istemlerini kabul etti ve istinaf başvurusunun esastan reddine karar veren hükmün bozulmasına karar verildi. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı TCK'nın 109/1. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 64/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. maddeleri.

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan beraatine dair İstanbul 19. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 16.11.2017 gün ve 2017/123 Esas, 2017/303 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
İlk derece mahkemesince gerçekleştirilen yargılama sonucunda atılı suçtan kurulan beraat hükmüne yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair karar temyiz edilmiş ise de, müsnet suçu düzenleyen 5237 sayılı TCK'nın 109/1. maddesinde yer alan hapis cezasının ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın üst sınırının on yıldan az olması ve 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükümlerin kesin olup, temyiz edilememesi karşısında, anılan karara yönelik temyiz isteminin CMK’nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Sanığın hükümden önce 18.03.2018 tarihinde öldüğünün Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) aracılığıyla temin edilen nüfus kaydından anlaşılması karşısında, mahkemece bu hususta mahallinde araştırma yapıldıktan sonra 5237 sayılı TCK'nın 64/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, katılan Bakanlık vekili ile katılan mağdure vekilinin temyiz istemleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesinin 27.03.2018 gün ve 2018/200 Esas, 2018/543 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. maddeleri gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 21.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.