Esas No: 2022/1267
Karar No: 2022/2630
Karar Tarihi: 21.03.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2022/1267 Esas 2022/2630 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2022/1267 E. , 2022/2630 K.Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçunun mağdurunun anne ve babası olduğu belirtilmiştir. Çocuğun velayet hakkına sahip annesinin davaya katıldığı ancak mahkemece kurulan hükümle ilgili kanun yoluna başvurmaması nedeniyle yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin davaya katılma ve hükümleri temyize hakkı bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Bu nedenle vaki temyiz istemi reddedilmiştir. Kararda, TCK'nın 234/3. maddesi ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile CMUK'nın 317. maddesine atıfta bulunulmuştur. TCK'nın 234/3. maddesi, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçunun cezasını düzenlemekte, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, suçtan zarar gören kişinin davaya katılabilmesini düzenlemekte, CMUK'nın 317. maddesi ise suçtan zarar gören kişinin temyiz hakkına ilişkin düzenlemeler içermektedir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Eylem çocuğun kaçırılması ve alıkonulması kabul edilerek zamanaşımı nedeniyle kamu davalarının düşmesi
İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
5237 sayılı TCK'nın 234/3. maddesinde düzenlenen çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçunda on sekiz yaşını bitirmeyen çocuğun anne ve babasının çocuk üzerinde sahip oldukları velayet haklarının koruma altına alınması nedeniyle atılı suçun mağdurunun anne ile baba olması ve çocuk ...’in velayet hakkına sahip annesi müşteki ...’nin, davaya katılmasına rağmen mahkemece kurulan hükümle ilgili kanun yoluna başvurmaması karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin davaya katılma ve hükümleri temyize hakkı bulunmadığı gibi mahkemece verilen katılma kararı da bu hakkı vermeyeceğinden, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 21.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.