Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/17518 Esas 2022/2717 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair İstanbul 19. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 10.12.2019 gün ve 2019/143 Esas, 2019/537 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp 5271 sayılı CMK'nın 2991/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdur ... vekilinin temyiz istemi ile sanık müdafisinin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik temyizinin incelemesinde;
Kayden 22.10.2001 doğumlu olup suç tarihinde on beş yaşından küçük olan mağdur ...'nın reşit olduktan sonra 24.12.2019 tarihli dilekçeyle şikayetinden vazgeçmesi karşısında mağdur vekilinin hükmü temyiz etme yetkisi kalmadığından temyiz isteminin ve hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a. maddesi uyarınca ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, söz konusu hükme yönelik sanık müdafisinin temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Mağdurun aşamalardaki çelişkili anlatımları, doktor raporu, savunma ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, sanığın mağdura yönelik cinsel istismar eylemini organ sokmak suretiyle gerçekleştirdiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, mevcut haliyle sübuta eren eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 103/1-1,3. cümle maddesinde düzenlenen çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilerek mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan hüküm kurulması karşısında söz konusu karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesinin 02.07.2020 gün ve 2020/811 Esas, 2020/829 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA,
dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 25. Ceza Dairesine gönderilmesine, 22.03.2022 tarihinde Başkan ... ile üye ...'ın karşı oyları ve oy çokluğu ile karar verildi.

KARŞI OY

Sanık ... müdafi aşamalarda sanığın mağdurun yaşının on sekizden büyük bildiğine ilişkin beyanda bulunmuşlardır. Mahkemece kurulan hükümler Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olmasının zorunludur bu kapsamda gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılarak değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiilleri ile bunların hukuki nitelendirmelerinin yapılması suretiyle delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerekir. İlk derece mahkemesince olayda sanık savunması doğrultunda 5237 sayılı TCK'nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı, mahkemece neden uygulanmadığı tartışıldıktan sonra karar verilmesi gerekirken bu konuda herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 230. maddesine muhalefet edilmesi nedeniyle bozulması yerine yazılı şekilde bozma kararı verildiğinden sayın çoğunluğun bozma kararı gerekçesine iştirak etmiyoruz.