Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/18073 Esas 2022/2705 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı (mağdureler ... ile ...'a karşı), hakaret, tehdit (mağdure ...’a karşı), kasten yaralama (mağdure ...'ye karşı)
HÜKÜM : Sanığın mağdurelerden ...'a yönelik çocuğun nitelikli cinsel istismarı, tehdit suçlarından mahkumiyeti ile hakaret suçundan beraatine, ...'a yönelik sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı ve ...'ye yönelik kasten yaralama suçlarından mahkumiyetine dair İstanbul Anadolu 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 06.05.2020 gün ve 2019/693 Esas, 2020/184 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kasten yaralama, sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı, hakaret suçlarından kurulan hükümler yönünden esastan, tehdit suçundan kurulan hüküm açısından ise karardaki mahkumiyete dair kısmın çıkarılarak yerine sanık hakkında bu suçtan hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmesi suretiyle düzeltilerek esastan reddine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında hakaret, kasten yaralama, tehdit suçlarından kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanığa isnat edilen hakaret suçunun 5237 sayılı TCK'nın 125/1. maddesinde düzenlenip, ön görülen cezanın üst sınırının on yıl olması ve ilk derece mahkemesince atılı suçtan verilen beraat kararı ile kasten yaralama suçundan hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, mahkemece verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararları 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a, 286/2-g. maddeleri ve 5237 sayılı TCK'nın 106/1. maddesinde düzenlenen, tehdit suçu için ön görülen cezanın üst sınırının iki yıl olup, ilk derece mahkemesince kurulan mahkumiyet hükmünü kaldırarak yerine hüküm kurulmasına yer olmadığına dair Bölge Adliye Mahkemesince verilen karar ise CMK'nın 286/2-d. maddesine göre kesin olup, temyiz edilemediğinden, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin söz konusu kararlara ilişkin temyiz istemlerinin CMK'nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçlarından kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 22.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.